Οι Άγιοι Θεόδωροι των Αρφαρών

~ Ο ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ των ΑΓΙΩΝ Θεοδώρων ΑΡΦΑΡΩΝ : Ο Ιερός Ναός αποπερατώθηκε το έτος 1879 , όπως αναγράφεται στο παραπέτασμα της Ωραίας Πύλης , με την επιμέλεια του τότε Αρφαραίου Βουλευτή κ. Δημητρίου Καρτσωνα.-
Δεν γνωρίζουμε πότε άρχισε η ανοικοδόμηση του Ναού , αλλά υποθέτουμε ότι θα διήρκεσε αρκετά χρόνια λόγω του Μεγάλου μεγέθους σε κτίσμα του Ι.Ναού .- Άλλες λεπτομέριες δεν είναι γνωστές , σχετικά με την ανέγερσήτου .- Έτσι υποθέτουμε ότι η επιμέλεια του Βουλευτή , ο οποίος κατά διαστήματα διετέλεσε και Δήμαρχος Αμφείας , συνίστατο στη λήψη της απόφασης για την ανέγερση και στη συγκέντρωση των αναγκαίων χρημάτων και υλικών , με την άμεση συμπαράσταση όλων των Αρφαραίων .- Τα αναγκαία προφανώς έγιναν το έτος 1879 από τον τότε Μητροπολίτη Μεσσηνίας .- Ο ρυθμός του Ναού είναι βυζαντινός με ένα κλίτος και μεγαλοπρεπή τρούλο.- Αρχικά ο Ναός δεν είχε Πρόναο και το καμπαναριό υψωνόταν στο νοτιοδυτικό άκρο του Ναού .- Ο Πρόναος και το σημερινό καμπαναριό κατασκευάσθηκαν μετάπειτα κατά το έτος 1954.- Εσωτερικά ο ναός είχε εξαρχής υψηλο ξύλινο τέμπλο , άμβωνα, δεσποτικό θρόνο και τέσσερα μεγάλα προσκυνητάρια , κατασκευασμένα από Αρφαραίους ξυλουργούς.- Η Πρώτη εκτεταμένη διακόσμηση έγινε το 1948 και ολοκληρώθηκε σταδιακά με επάλληλες εικονογραφήσεις .-
Την δεκαετία του 1970 με συμαντική δωρεά του ομογενούς Ιωάννη Απόστ. Γιαννακούντζου , που έζησε στις ΗΠΑ , έγινε εξωτερική επένδυση του Ναού με οπλισμένο σκυρόδεμα , η οποία και τον έσωσε από τον καταστροφικό σεισμό του 1986 , ο οποίος όμως καθώς και η υγρασία προξένησαν εσωτερικές φθορές .- Ήδη άρχισε και τελείωσε σταδιακα η αποκατάσταση , ανακαίνηση , με ένα αρκετά υψηλό χρηματικό ποσό για να είναι σήμερα ένας πανέμορφος , αρχοντικός και το καμάρι όλων μας Ιερός Ναός , αξιοζήλευτος από ολόκληρη την περιοχή μας.- sns Arfara 2008 .-
~~`Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ο Στρατηλάτης (εορτάζει 8 Φεβρουαρίου. ).-
Από τα γενναιότερα και άθλητικότερα παραστήματα της χριστιανικής παράταξης. Ήταν από τα ΕύχάΪτα της Γαλατίας και κατοικούσε στην Ηράκλεια του Ευξείνου Πόντου. Στρατιωτικός στο επάγγελμα, διακρίθηκε γρήγορα και προήχθη στους μεγαλύτερους βαθμούς της στρατιωτικής Ιεραρχίας. Ήταν γενναίος και συγχρόνως σεμνότατος, σαν γνήσιος χριστιανός. Όταν ο Λικίνιος (307-323) επισκέφθηκε την Ηράκλεια, είδε και θαύμασε το Θεόδωρο. Τότε ζήτησε περισσότερες πληροφορίες γι' αυτόν, πού, όμως, ήταν δυσάρεστες. Ναι μεν ανδρείος ο Θεόδωρος, αλλά... χριστιανός. ο βασιλιάς διατάζει και τον φέρνουν μπροστά του. Είσαι χριστιανός; του λέει. -Είμαι. -Και επιμένεις να είσαι; - Μέχρι θανάτου. - Τότε δεν μπορείς να είσαι στρατιώτης. - Γιατί δεν μπορώ; Κανένας συνάδελφος μου δεν με κατηγόρησε γι' αυτό. - Σε κατηγορώ εγώ, φώναξε οργισμένος ο βασιλιάς. Ένας πιστός στρατιώτης ακολουθεί τη θρησκεία του κράτους και του στρατού και συ λατρεύεις το Ναζωραίο; - Δηλαδή τον αληθινό Θεό, είπε σεμνά και τολμηρά ο Θεόδωρος. Αμέσως τότε, αφού τον καθαίρεσαν απ' το βαθμό του, τον μαστιγώνουν άγρια με μαστίγια πού στις άκρες είχαν μολυβένια σφαιρίδια. Έπειτα, του μπήγουν στα πλευρά σιδερένια νύχια και στις πληγές του βάζουν αναμμένα δαδιά. Τελικά, τον σταυρώνουν, αλλά επειδή κι από 'κει με το θείο λόγο κάνει πολλούς χριστιανούς, τον αποκεφαλίζουν. Απέδειξε έτσι, ότι ήταν απ' αυτούς πού τολμούν "άφόβως τον λόγον λαλεϊν"1, πού με τόλμη, δηλαδή, κηρύττουν άφοβα το λόγο του Ευαγγελίου και ομολογούν την αγία πίστη τους. (Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες, εικάζεται ότι ο "Αγ. Θεόδωρος Στρατηλάτης είναι το ϊδιο πρόσωπο με αυτό του 'Αγ. Θεοδώρου του Τήρωνος, -(-17 Φεβρουαρίου).
1. Προς Φιλιππησίους, α' 14.
~~ Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ο Τηρών (εορτάζει 17 Φεβρουαρίου . ).-
Τηρών σημαίνει νεοσύλλεκτος. Σ' αυτό το στράτευμα κατετάγη και ο Θεόδωρος. Ήταν από ένα χωριό της Άμάσειας στη Μαύρη Θάλασσα, Χουμιαλών λεγόμενο. Κατά τους διωγμούς του Διοκλητιανού αναγκάζεται να φύγει από το στράτευμα, διότι ήταν χριστιανός. Πηγαίνει στην πόλη Εύχάιτα. Εκεί στο πυκνό δάσος, πού ήταν κοντά στην πόλη, είχε τη φωλιά του πελώριος και φοβερός δράκος, πού έκανε απλησίαστο το δάσος και ήταν πραγματική μάστιγα για την περιοχή. Τότε ο Θεόδωρος, με την τόλμη και τη σωματική δύναμη πού τον διέκρινε, καθώς και με την ελπίδα στο Χριστό ότι θα τον βοηθήσει, εισχωρεί στην καρδιά του δάσους. Συναντάει το δράκοντα, τον σκοτώνει και απαλλάσσει την πόλη απ' αυτό το φόβητρο. Μετά το γεγονός αυτό, ο Θεόδωρος μαθαίνει ότι συστρατιώτες του χριστιανοί άρχισαν να χάνουν το θάρρος τους και, προκειμένου να πεθάνουν, πολλοί θυσίαζαν στα είδωλα. Αποφασίζει, λοιπόν, και επιστρέφει στο τάγμα του. Αγανακτεί όταν βλέπει τα βασανιστήρια των χριστιανών και μια νύκτα καίει ένα ξύλινο είδωλο της θεάς Ρέας. Έπειτα, φανερά πλέον, ενθαρρύνει τους συστρατιώτες του με τα λόγια του Απ. Παύλου: "Στήκετε εν τη πίστει, άνδρίζεσθε, κραταιοϋσθε"1. Δηλαδή, μένετε στερεοί και όρθιοι στην πίστη. Αγωνιστείτε σαν άνδρες γενναίοι. Πάρτε δύναμη και θάρρος, πού προσφέρει ο μεγαλοδύναμος Θεός μας. Βέβαια, παράδειγμα έγινε ο ίδιος ο Θεόδωρος, όταν με καρτερία και ψυχική ευφροσύνη αντιμετώπισε το μαρτυρικό του θάνατο, μέσα σε πυρακτωμένο καμίνι.
1. Α' προς Κορινθίους, ιστ'13.
Απολυτίκιο. Ήχος β'.
Μεγάλα τα της πίστεως κατορθώματα! εν τη πηγή της φλογός, ως επί ύδατος αναπαύσεως, ο Άγιος Μάρτυς Θεόδωρος ήγάλλετο• πυρί γαρ όλοκαυτωθείς, ως άρτος ηδύς, τη Τριάδι προσήνεκται. Ταις αυτού ίκεσίαις, Χριστέ ο Θεός, σώσον τάς ψυχάς ήμών.