ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΧΩΡΙΟ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ,με κατοίκους εργατικούς , φιλόξενους , τίμιους και προοδευτικούς.-

Σάββατο 2 Ιουλίου 2011

Σαββατοκύριακο 2 και 3 Ιουλίου 2011

Σαββατοκύριακο 2  και  3  Ιουλίου  2011   :

~ Αν  οι φίλοι μας  μας  διαφθείρουν  με τις κολακείες τους και τα γλυκόλογα , οι  εχθροί  , μας διαπαιδαγωγούν με τις  προσβολές τους .-  { Ιερός Αυγουστίνος } .-

** Στο αγιάζι του Σαββατιάτικου δρόμου της ενημέρωσης :

** Νέο άνοιγμα Βενιζέλου στη Νέα Δημοκρατία
~
* Μιλώντας στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία ο Ευάγγελος Βενιζέλος κάνει νέο άνοιγμα στη Νέα Δημοκρατία. Ο υπουργός Οικονομικών καλεί και πάλι για συναίνεση τη ΝΔ, έστω στο φορολογικό ίσως και στις αποκρατικοποιήσεις.-
* Νέο άνοιγμα κάνει ο Ευάγγελος Βενιζέλος στη Νέα Δημοκρατία, ο οποίος ξανακαλεί για συναίνεση έστω στο φορολογικό ίσως και στις αποκρατικοποιήσεις.-
* Ο υπουργός Οικονομικών στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία υπογραμμίζει «σε πείσμα όσων θεωρούν ότι δεν υπάρχει η αναγκαία συναίνεση , εγώ πιστεύω ότι η έλλειψη συναίνεσης είναι εικονική. Στα θεμελιώδη ζητήματα υπάρχει ευρύτατη συμφωνία. Η πολιτική συναίνεση είναι όμως μία από τις πολλές προϋποθέσεις που απαιτούνται για την ανάκτηση της κοινωνικής συναίνεσης».-
* Δίνοντας το στίγμα των επόμενων κινήσεων της κυβέρνησης ο κ. Βενιζέλος τονίζει ότι προχωρούν η προετοιμασία του εθνικού φορολογικού συστήματος , ενέργειες για την ανάσχεση της ύφεσης και την υποστήριξη της ανάπτυξης και η εφαρμογή εγγυήσεων κοινωνικής προστασίας.-
* Ο Ευάγγελος Βενιζέλος αναγνωρίζει ότι υπάρχει δυσπιστία η οποία μπορεί να ξεπεραστεί σιγά - σιγά και επαναφέρει γι’ αυτό την πρόταση του για ουσιαστικό και ειλικρινή διάλογο με τους πολίτες που εκφράζουν την αντίδρασή και την αγωνία τους στις πλατείες.-

** Γρίφος το μηχανογραφικό
~
* Η ηλεκτρονική υποβολή του μηχανογραφικού δελτίου έχει προβληματίσει αρκετά τους υποψηφίους της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Παράλληλα, ίσως κάποιοι μπερδευτούν όσον αφορά τις ειδικές κατηγορίες που δικαιούνται μεταγραφή.-
* Σε σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες έχει αποβεί η συμπλήρωση του μηχανογραφικού δελτίου από τους χιλιάδες υποψήφιους στις φετινές πανελλήνιες εξετάσεις.-
* Οι ιδιαιτερότητες φέτος είναι πολλές, αλλά κυριότερες είναι η ηλεκτρονική για πρώτη φορά υποβολή του μηχανογραφικού δελτίου και τα νέα μέτρα που ισχύουν για τις ειδικές κατηγορίες που δικαιούνταν μετεγγραφή (τρίτεκνοι, πολύτεκνοι, με αδέλφια που σπουδάζουν σε άλλη πόλη κ.ά.).-
~
* Φέτος για πρώτη φορά το μηχανογραφικό δελτίο υποβάλλεται ηλεκτρονικά και, επειδή η διαδικασία είναι καινούρια, οι περισσότεροι υποψήφιοι προτίμησαν να συμπληρώσουν το μηχανογραφικό με τη συνδρομή των εκπαιδευτικών. Όπως λένε στο ΑΠΕ αρκετοί καθηγητές, η διαδικασία είναι «ένα βήμα προόδου», καθώς ο υποψήφιος μπορεί να το συμπληρώσει από το σπίτι του, έχει τη δυνατότητα να φτιάξει πολλά «πρόχειρα» μηχανογραφικά πριν καταλήξει στο οριστικό, αν γίνουν ορισμένα λάθη το σύστημα έχει τη δυνατότητα να τα διορθώσει κλπ.
* Πολλοί υποψήφιοι αλλά και οι καθηγητές τους που τους βοηθούν στη συμπλήρωση του μηχανογραφικού ζητούν από το υπουργείο Παιδείας να παρατείνει πέραν της 28ης Ιουνίου τη λήξη της ημερομηνίας κατάθεσης των μηχανογραφικών, ωστόσο μέχρι στιγμής το υπουργείο δεν έχει ικανοποιήσει το αίτημα.
* Οι υποψήφιοι επισημαίνουν ότι μέχρι στιγμής δεν γνωρίζουν βασικά στοιχεία που επηρεάζουν τις επιλογές τους. Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα φέτος ίσως το αντιμετωπίσουν οι υποψήφιοι που ανήκουν στις ειδικές κατηγορίες.
* Όπως λένε οι εκπαιδευτικοί, τα παιδιά αυτά στην πλειοψηφία τους δεν έχουν συνειδητοποιήσει το νέο σύστημα με το οποίο ουσιαστικά καταργούνται οι μετεγγραφές. Πολλές ευεργετικές διατάξεις που υπήρχαν στο παρελθόν και τους έδιναν το εισιτήριο ακόμη και για σχολές με πολύ πιο υψηλή βάση από τα μόρια που είχαν συγκεντρώσει καταργήθηκαν και έτσι οι περισσότεροι θα σπουδάσουν εκεί όπου θα επιτύχουν.-
~*** Τα «ψιλά γράμματα» του μηχανογραφικού
~
* Επειδή η επιλογή σπουδών και κατ’ επέκταση η συμπλήρωση του μηχανογραφικού είναι μία από τις πρώτες σημαντικότερες ενέργειες στη ζωή ενός ανθρώπου, έχει σημασία να γνωρίζουν οι υποψήφιοι τις δυνατότητες, τις παραλείψεις και με δυο λόγια τα «ψιλά γράμματα» του μηχανογραφικού δελτίου. -
* Ο Στρ. Στρατηγάκης, μαθηματικός και ερευνητής, διευκρινίζει με δηλώσεις του στο ΑΠΕ τις λεπτομέρειες και τις υποσημειώσεις του μηχανογραφικού. -
* «Οι ειδικές περιπτώσεις είναι τρεις: οι πολύτεκνοι, οι τρίτεκνοι και τα κοινωνικά κριτήρια. Σε κάθε μία από τις τρεις βασικές κατηγορίες έχει δοθεί ξεχωριστός αριθμός εισακτέων. Αυτό σημαίνει ότι θα έχουμε σε κάθε τμήμα 4 διαφορετικές βάσεις: Μία για τη γενική κατηγορία και τρεις βάσεις, εκ των οποίων κάθε μία για κάθε ειδική κατηγορία. Οι υποψήφιοι που ανήκουν στις ειδικές κατηγορίες συμμετέχουν στην επιλογή για τις επιπλέον θέσεις μόνο για τη διοικητική περιφέρεια του τόπου διαμονής τους, εκτός αν υπάρχει αδελφός ή αδελφή που σπουδάζει σε άλλη πόλη, οπότε επιλέγουν μία περιφέρεια ή την περιφέρεια του τόπου διαμονής ή την περιφέρεια του τόπου σπουδών του αδελφού».-
~
* Σε κάθε μία ειδική κατηγορία υπάρχουν εξαιρέσεις που έχουν σκοπό να περιορίσουν τον αριθμό των εντασσομένων στην κατηγορία γιατί οι θέσεις είναι ελάχιστες. Τις οδηγίες με τις περιπτώσεις των ειδικών κατηγοριών και τα απαιτούμενα δικαιολογητικά μπορούν να βρουν οι υποψήφιοι στην ιστοσελίδα υποβολής του μηχανογραφικού (exams.minedu.gov.gr) στο κουμπί «οδηγίες χρήσης». Τα δικαιολογητικά πρέπει να έχουν ημερομηνία προγενέστερη της ημερομηνίας της οριστικής υποβολής του μηχανογραφικού δελτίου.-
* Τα δικαιολογητικά κατατίθενται στη γραμματεία της σχολής επιτυχίας και σε περίπτωση που δεν είναι σωστά, η ποινή είναι πολύ βαριά: ο φοιτητής διαγράφεται από τη σχολή και αποκλείεται από το σύστημα εισαγωγής για δύο χρόνια. Προσοχή, λοιπόν, γιατί οι ποινές είναι πολύ αυστηρές σε όσους από λάθος ή εσκεμμένα δηλώσουν λάθος στοιχεία.-

**  Ανασχηματισμός κυβέρνησης στην Ιορδανία
~
* Σε ανασχηματισμό προχώρησε ο πρωθυπουργός της Ιορδανίας, Μααρούφ Μπαχίτ, προκαλώντας την οργή της ισλαμικής αντιπολίτευσης που ζητούσε την παραίτησή του, κατηγορώντας τον για διαφθορά.-
* Στον ανασχηματισμό της κυβέρνησής του προχώρησε το Σάββατο ο πρωθυπουργός της Ιορδανίας, Μααρούφ Μπαχίτ, προκαλώντας την οργή της ισλαμικής αντιπολίτευσης που ζητούσε την παραίτησή του, κατηγορώντας τον για διαφθορά.-
* Με διάταγμά του ο βασιλιάς Αμπντάλα Β΄ της Ιορδανίας ενέκρινε τον ανασχηματισμό, τον πρώτο μετά το σχηματισμό της κυβέρνησης τον Φεβρουάριο. Στη νέα κυβέρνηση περιλαμβάνονται εννέα νέοι υπουργοί, ενώ δύο άλλοι άλλαξαν υπουργείο.-

** Χθές  1/7/2011 και ....  :
~** http://dimmetoparfara.blogspot.com/2011/07/1-2011.html  , Σήμερα Παρασκευή και 1 Ιουλίου 2011 .-

~** http://snsarfara-stamos-dynami.blogspot.com/2011/07/172011.html  , Ταξίδι στην καθημερινότητα 1/7/2011 .-

** Στο  αγιάζι της Τοπικής -Μεσσηνιακής Ενημέρωσης :

** Ενισχύεται η Εντατική του Νοσοκομείου Καλαμάτας : 

~
  Συγχωνεύονται οι παθολογικές και χειρουργικές κλινικές, αυξομειώνονται  οι κλίνες, χωρίς ωστόσο να μειωθούν οι γιατροί
** Κατάργηση 20 κλινών στο Νοσοκομείο Κυπαρισσίας, που από 80 μειώνονται σε 60, και διατήρηση των 296 θέσεων στο Γενικό Νοσοκομείο Καλαμάτας περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, η τελική πρόταση για την αναδιάταξη των μονάδων στο ΕΣΥ του υπουργείου Υγείας.
** Συγχωνεύσεις κλινικών και εσωτερικές μετακινήσεις κλινών και γιατρών, ανάλογα με τις ανάγκες, προβλέπονται και στα δύο νοσοκομεία, όμως ο αριθμός των γιατρών παραμένει ο ίδιος τόσο στην Κυπαρισσία όσο και στην Καλαμάτα, με 54 και 129 άτομα αντίστοιχα.
~*** Καλαμάτα
** Ενίσχυση κλινών σε ΜΕΘ - Εμφραγμάτων
* Στο Νοσοκομείο Καλαμάτας αριθμός κλινών και γιατρών παραμένει ως έχει, δηλαδή 296 κρεβάτια (αν και οι οργανικές θέσεις κλινών είναι 333) και 129 γιατροί. Γίνονται, όμως, εσωτερικές αλλαγές, όπως συγχωνεύσεις κλινικών, αυξομειώσεις κλινών από τμήμα σε τμήμα και μετακινήσεις γιατρών.
* Για παράδειγμα, η Α΄ Χειρουργική ενώνεται με τη Β΄ Χειρουργική, χωρίς όμως να υπάρξει μείωση κλινών ή γιατρών. Οι 20 και 20 κλίνες της κάθε κλινικής γίνονται 40 και οι 9 και 9 γιατροί γίνονται 18 στη νέα Χειρουργική του Νοσοκομείου.
* Στα τμήματα που ενισχύονται με κλίνες (οι οποίες φεύγουν από άλλες κλινικές) είναι η Μονάδα Εντατικής Θεραπείας που από τα 2 κρεβάτια ανεβαίνει στα 4, ενώ οι 6 κλίνες στη Μονάδα Εμφραγμάτων (της Καρδιολογικής Κλινικής) μετατρέπονται σε Ειδικές Θέσεις και αυξάνονται σε 8.
~***  Κυπαρισσία
 **  Ίδιοι γιατροί, λιγότερες κλίνες
* Στην Κυπαρισσία η Καρδιολογική Κλινική συγχωνεύεται με την Παθολογική. Επίσης, ενώνονται οι Μαιευτική - Γυναικολογική, Ορθοπαιδική, Ουρολογική και Οφθαλμολογική, από τις οποίες δημιουργείται η Ορθοπαιδική και Χειρουργική Μεικτή Κλινική.
* Οι κλίνες μειώνονται αισθητά στο χειρουργικό τομέα, καθώς από 35 γίνονται 20, αλλά οι γιατροί παραμένουν 13. Στον παθολογικό τομέα τα κρεβάτια μειώνονται από 45 σε 40, όμως οι 35 γιατροί διατηρούνται. Συνολικά, από τις 80 (οργανικές και λειτουργούσες) κλίνες μένουν 60.
~**  Εξοικονόμηση 75 εκ. ευρώ
* Το σχέδιο του υπουργείου Υγείας έχει τεθεί σε διαβούλευση που θα κρατήσει περίπου 15 μέρες, ενώ οι αποφάσεις θα οριστικοποιηθούν στη συνέχεια. Με βάση με την πρόταση, από τις αλλαγές αναμένεται να εξοικονομηθούν 75 εκ. ευρώ μέχρι το τέλος του 2012. Το ποσό υπολογίζεται ότι θα διπλασιαστεί έως το 2015.
* Σύμφωνα δε με το υπουργείο, πανελλαδικά σήμερα υπάρχουν 46.000 κλίνες εκ των οποίων 36.000 βρίσκονται σε λειτουργία με κάλυψη 70%. Έτσι, οι κλίνες θα περιοριστούν σε 32.000. Δηλαδή, 4.000 κλίνες καταργούνται, ενώ ακόμη 550 διατίθενται σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες ελληνικές ή ξένες.

** Noσοκομείο Κυπαρισσίας

Κοινή βούληση Νάντιας, Βουδούρη για ανάπτυξη
~
*  Τη βούλησή τους, όχι μόνο για τη διατήρηση, αλλά και την ανάπτυξη του Νοσοκομείου Κυπαρισσίας εξέφρασαν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Νάντια Γιαννακοπούλου και Οδυσσέας Βουδούρης κατά τη χθεσινή επίσκεψή τους στο νοσηλευτικό ίδρυμα της Κυπαρισσίας.
* Εκεί, συναντήθηκαν με το διοικητή Πάνο Μπόζο και εργαζομένους και συζήτησαν για την προοπτική του νοσοκομείου μετά και την «Τελική Πρόταση» του υπουργείου Υγείας για την αναδιάταξη των Μονάδων του ΕΣΥ.
* Στη σύσκεψη – συζήτηση στο γραφείο του διοικητή συμμετείχαν, επίσης, ο αντιπρόεδρος του ΕΚΑΒ Παναγιώτης Κορμάς (που είναι από την Κυπαρισσία), ο περιφερειακός σύμβουλος Γιώργος Μπακούρος, ο γιατρός και επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας στο Δ.Σ. Τριφυλίας Δημήτρης Σωτηρόπουλος, ο αντιπρόεδρος του Δ.Σ. Τριφυλίας Γιάννης Κατσαργύρης, ο δημοτικός σύμβουλος και πρώην πρόεδρος του νοσοκομείου Σωτήρης Μπακούρος, ο γιατρός και παλιός αυτοδιοικητικός Ηλίας Τσιμπλής και ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος.
* Ο κ. Βουδούρης αναφέρθηκε στην πρωτοβουλία που πήραν με τη συνάδελφό του να επισκεφθούν το νοσοκομείο, τονίζοντας πως δεν αρκεί ο κάθε βουλευτής από μόνος του να βγάζει ένα δελτίο Τύπου ή μια ανακοίνωση για ένα τόσο σοβαρό θέμα, αλλά να υπάρχει συνένωση δυνάμεων και κοινή προσπάθεια και δράση για να στηρίξουν το νοσοκομείο.
* Αφού αναφέρθηκε στα νέα και σύγχρονα δεδομένα στο χώρο της Υγείας, γενικά, τόνισε: «Δεν αρκεί να πούμε ότι δε θέλουμε να καταργηθεί το νοσοκομείο και σιγά σιγά να “σαπίζει” μια κατάσταση… Αυτό που πρέπει να κάνουμε σήμερα εμείς είναι να συμβάλλουμε στη διαμόρφωση του οράματος του υπουργείου. Όχι μόνο θέλουμε να αποτρέψουμε τον κίνδυνο της υποβάθμισης ή κατάργησης του νοσοκομείου, αλλά για να είμαστε συνεπείς, θέλουμε να προτείνουμε και μια εξέλιξή του…».
* Η Νάντια Γιαννακοπούλου σημείωσε: «Ο στόχος του υπουργείου και όλων μας, είναι διττός. Ο εξορθολογισμός των δαπανών των νοσοκομείων. Από εκεί και πέρα, έχουμε μείνει, δυστυχώς, πίσω και μιλάω γενικά και κεντρικά, στην παροχή υπηρεσιών υγείας… Το Νοσοκομείο Κυπαρισσίας πρέπει να συνεχίσει να λειτουργεί ως νοσοκομείο. Διαφωνώ κάθετα με την οποιαδήποτε υποβάθμισή του σε Κέντρο Υγείας Αστικού Τύπου ή όπως αλλιώς και να δούμε, πώς θα μπορέσουν να λειτουργήσουν καλύτερα οι κλινικές του…». Στη συζήτηση που έγινε από τους εργαζομένους, κυρίως, αλλά και τους υπόλοιπους συμμετέχοντες, εκφράστηκε η έντονη διαφωνία τους με την «Τελική Πρόταση» όπως δημοσιοποιήθηκε και η οποία αναφέρει πως στο νοσοκομείο ναι μεν δε γίνεται καμία μετατροπή, αλλά αναπτύσσεται ως μονάδα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, βραχείας νοσηλείας, μιας ημέρα χειρουργείων, Μονάδα Τεχνητού Νεφρού και Αποκατάστασης.
* Ακόμη, οι εργαζόμενοι σημείωσαν πως πρόκειται για υποβάθμιση του νοσοκομείου, με αβέβαιο το μέλλον της λειτουργίας του με τη νέα του μορφή…
* Ο κ. Βουδούρης μετά τη συζήτηση δήλωσε: «Υπάρχει μια ομοφωνία για τη συνέχιση του Νοσοκομείου Κυπαρισσίας, αλλά νομίζω ότι έχει σημασία ότι συμφωνήσαμε πως η συνέχισή του δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να αλλάξει τίποτα. Πρέπει να αλλάξουν πολλά πράγματα για να συνεχίσουμε… Έτσι ώστε το Νοσοκομείο Κυπαρισσίας να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του τόπου…».
* Ερωτηθείς για την «Τελική Πρόταση» που δημοσιοποιήθηκε, σημείωσε: «Θέλει πάρα πολλές διευκρινίσεις. Σε σχέση με κάποιες φήμες, κινείται σε σωστή κατεύθυνση, εφόσον γίνεται σαφές πως δεν πρόκειται να υποβαθμιστεί σε Κέντρο Υγείας, αλλά υπάρχουν ακόμα αρκετά ερωτηματικά τα οποία θα διευκρινιστούν τις επόμενες ημέρες». Ακόμη, τόνισε πως συγκεκριμένα για το Νοσοκομείο Κυπαρισσίας στην «Τελική Πρόταση» υπάρχει μια ασάφεια, αλλά τον έχουν διαβεβαιώσει πως το νοσοκομείο θα συνεχίσει. Αν ισχύσει όμως, τελικά, η ανάπτυξη του νοσοκομείου ως μονάδας Π.Φ.Υ. κ.ά., δήλωσε την κάθετη διαφωνία του!
* Η Νάντια Γιαννακοπούλου σημείωσε: «Η πρόταση, κατ’ αρχάς είναι σαφής. Μιλάει για συνδιοίκηση και για λειτουργία 60 κλινών… Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υποβαθμιστεί το Νοσοκομείο σε Κέντρο Υγεία Αστικού Τύπου. Τονίζω τη λέξη “νοσοκομείο”. Πρέπει να παραμείνει με τη δομή νοσοκομείου και να δούμε πώς θα λειτουργήσει με τον καλύτερο τρόπο!».
* Από την πλευρά του, ο διοικητής του νοσοκομείου σημείωσε πως η συνάντηση έγινε με πρωτοβουλία των βουλευτών, τους οποίους ευχαρίστησε για το ενδιαφέρον τους και δήλωσε: «Έγινε μια ουσιαστική συζήτηση. Πιστεύω πως το Νοσοκομείο Κυπαρισσίας θα παραμείνει (ως έχει) και θα αναβαθμιστεί. Η οποιαδήποτε “τεχνοκρατική” άποψη προβάλλεται δεν έχει κανένα έδαφος να στηριχτεί. Ιστορικοί, κοινωνικοί, πολιτικοί, οικονομικοί λόγοι επιβάλλουν την αναβάθμιση του νοσοκομείου και οποιεσδήποτε άλλες κραυγές, ανεύθυνες, ανόητες, απ’ όπου και αν προέρχονται, που μιλούν για κλείσιμο του νοσοκομείου, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται, πέρα απ’ το ότι είναι ανόητες, και ως ύποπτες… Εξυπηρετούν άλλα οικονομικά συμφέροντα. Δε μπορεί να υπάρξει κενό σε αυτή την τεράστια περιοχή. Οικονομικά συμφέροντα καραδοκούν να αναπτύξουν δραστηριότητα στο χώρο της υγείας».

**   "Να αγωνιστούμε όλοι για το Νοσοκομείο Κυπαρισσίας"
~
* Κάλεσμα προς όλους σε αγώνα για το νοσοκομείο απηύθυνε χθες το μεσημέρι ο εκπρόσωπος Τύπου του Συλλόγου των Εργαζομένων στο Νοσοκομείο Κυπαρισσίας, Εμμανουήλ Πρασσόπουλος, μιλώντας στο «Θ». Ο κ. Πρασσόπουλος σημείωσε χαρακτηριστικά, με αφορμή την επίσκεψη των δύο βουλευτών του ΠΑΣΟΚ στο νοσηλευτικό ίδρυμα.
* «Κατ’ αρχάς, να επαινέσω την προσπάθεια των δύο βουλευτών Μεσσηνίας του ΠΑΣΟΚ που ασχολήθηκαν με το θέμα και το τεράστιο πρόβλημα που έχει ανακύψει με το Νοσοκομείο Κυπαρισσίας. Όλες οι διαβεβαιώσεις που έχουν οι ίδιοι από το υπουργείο, εμένα δε με πείθουν! Αυτούς τους πιστεύω και πιστεύω ότι θέλουν να γίνει το καλύτερο για το νοσοκομείο και αγωνίζονται. Δεν πιστεύω και δε με πείθει το υπουργείο. Η πρόταση αναφέρει ξεκάθαρα για ανάπτυξη του νοσοκομείου ως μονάδας Π.Φ.Υ., βραχείας νοσηλείας, μιας ημέρας χειρουργείων, ΜΤΝ και Αποκατάστασης. Ένα “μεγαλύτερο” Κέντρο Υγείας δηλαδή; ρωτάω… Πιστεύω ότι για το Νοσοκομείο Κυπαρισσίας έρχονται δύσκολες μέρες και πρέπει όλοι μαζί να αγωνιστούμε, να προασπίσουμε και να περιφρουρήσουμε το νοσοκομείο μας που κινδυνεύει. Και πρέπει να αγωνιστούμε τώρα και όχι αύριο. Αύριο θα είναι αργά…».

** Ένωση Αστυνομικών Μεσσηνίας : 
~
 
**  Καμία συνεργασία με δημάρχους
* «Διμοιρία από τη Μεσσηνία πήγε στην Αθήνα για τις συγκεντρώσεις. Αυτά τα παιδιά ήταν στην πλατεία Συντάγματος χωρίς νερό και φαγητό, από τις 8.00 το πρωί έως τις 10.00 το βράδυ. Φεύγουν για 2 οκτάωρα και κάθονται 8 και 10, και πολλές φορές είναι με το ίδιο παντελόνι. Η υλικοτεχνική υποδομή, ανύπαρκτη. Μάσκες του 1950 και ληγμένα φίλτρα, χωρίς επιγονατίδες, και με την πρώτη πέτρα χάνεις την κνήμη σου. Οι περισσότεροι συνάδελφοι έχουν αγοράσει μόνοι τους όσα χρειάζονται. Το όπλο μας το αγοράσαμε, τις χειροπέδες τις αγοράσαμε, το κράνος το πήραμε, τη φόρμα την πήραμε, το χαρτί Α4 το βάλαμε τελευταία κι αυτό από την τσέπη μας, τι άλλο πρέπει να κάνουμε;», αναρωτιέται ο πρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Μεσσηνίας, Αντώνης Κουτσολιάς, περιγράφοντας με μελανά χρώματα την υποστήριξη που έχουν οι αστυνομικοί από την Πολιτεία στο έργο τους.
* Στιγματίζοντας τα κακώς κείμενα, απορεί για ποιο λόγο η Ελληνική Αστυνομία πληρώνει κάθε μήνα 34 εκατομμύρια ευρώ σε μισθώματα, ενώ για την περίπτωση της Μεσσηνίας προτείνει τη μεταστέγαση της Διεύθυνσης σε δημόσιο κτήριο, όπως το παλιό νοσοκομείο, το οποίο, όπως τονίζει, θα μπορούσε να γίνει λειτουργικό μόνο με 2-3 μισθώματα από αυτά που καταβάλλονται σήμερα.
**  Ακριβά μισθώματα
* Από τα πρώτα προβλήματα που αντιμετώπισε η Αστυνομική Διεύθυνση Μεσσηνίας, από πέρυσι, ήταν η προμήθεια καυσίμων, η οποία γινόταν από ιδιώτες. Η μη καταβολή οφειλομένων στους προμηθευτές έφερε τη λήξη της συνεργασίας και τα περιπολικά έμεναν χωρίς βενζίνη. Τώρα το ζήτημα έχει λυθεί προσωρινά με την προμήθεια καυσίμων από το Κέντρο Διαβιβάσεων. Ο κ. Κουτσολιάς εκτιμά ότι αυτή πρέπει να είναι και η μόνιμη λύση και να μη δαπανώνται τεράστια ποσά σε ιδιώτες. «Το ίδιο θα μπορούσε να είχε γίνει και με το κτήριο. Να μας έχει διατεθεί ένα τμήμα από το παλιό νοσοκομείο ή ένα τμήμα από το Διοικητήριο και να στεγαζόμαστε εκεί. Γιατί να διατίθεται τόσο μεγάλο ποσό για μίσθωμα; Το παλιό νοσοκομείο θα μπορούσε να αξιοποιηθεί με συνολικά 2-3 μισθώματα από αυτά που δίνουμε. Ο χώρος είναι τεράστιος, με μεγάλο πάρκινγκ και στο κέντρο της πόλης. Θα μπορούσαμε να στεγαζόμαστε εμείς, η Πυροσβεστική και να έχει και ο Δήμος τις υπηρεσίες του. Η Ελληνική Αστυνομία πληρώνει 34.000.000 ευρώ μισθώματα το μήνα. Από το 1997 που είχατε γράψει στο “Θάρρος” για τους κλειστούς σταθμούς στους οποίους καταβάλλονταν μισθώματα, χρειάσθηκε να φθάσουμε στο 2010 για να καταργηθούν. Ακόμα και δικό μας κτήριο θα μπορούσαμε να είχαμε με τα μισθώματα ούτε 2 χρόνων, και να είναι και πλήρως εξοπλισμένο», τόνισε ο κ. Κουτσολιάς.
*** «Δε μας καλούν ποτέ»
* Οι φορείς, ωστόσο, και ιδιαίτερα οι δήμαρχοι αγνοούν την Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων: «Δε μας καλούν ποτέ ως Ένωση σε συζητήσεις που κάνουν για την εγκληματικότητα κ.ά. θέματα. Στείλαμε κατ’ επανάληψη υπομνήματα, έχουμε κάνει καταγγελίες. Κανένας δήμαρχος, κανένας νομάρχης, δε μας έχει καλέσει, πλην βεβαίως των προ των εκλογών ημερών. Εκεί μας θυμούνται όλοι, μας ξέρουν και θέλουν να μας ακούσουν. Από εκεί και μετά χάνονται. Ένα πολύ μεγάλο ποσό από τις παραβάσεις, ιδιαιτέρως της Τροχαίας, πηγαίνει στους Δήμους και θα έπρεπε και οι Δήμοι να το σεβαστούν αυτό και να ενσκήψουν σε ορισμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Ιδιαιτέρως την περίοδο που δεν είχαμε ούτε χαρτί να γράψουμε, θα έπρεπε κάποιος από αυτούς να ευαισθητοποιηθεί. Το πρόβλημα το γνώριζαν πολύ καλά. Τότε που ήταν εντονότατο το πρόβλημα, έκανε μια προσπάθεια ο Δήμος Καλαμάτας και για μια-δυο μέρες χορήγησε κάποια λίτρα βενζίνης για τα περιπολικά. Από εκεί πέρα, τίποτα. Μόνοι μας δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε όλα αυτά τα προβλήματα. Όλοι πρέπει να βάλουμε “πλάτη”. Όταν, όμως, η Τροχαία βεβαιώνει παραβάσεις και τα έσοδα πηγαίνουν σε αυτούς, εκεί είμαστε καλοί. Όταν μειώνονται τα έσοδα, μας έχουν γίνει και παρατηρήσεις από ορισμένους ότι την Τροχαία την είχαμε υπολογίσει να μας δώσει τόσα και μας έδωσε λιγότερα. Έχουν ειπωθεί, δυστυχώς, και αυτά».
*** Προβλήματα
* Στη χειρότερη περίοδο από άποψη προσωπικού βρίσκεται σήμερα η Αστυνομική Διεύθυνση, με μειωμένη δύναμη κατά 122 άτομα σε σχέση με την οργανική δύναμη που έπρεπε να έχει.
* Μόνη ελπίδα βελτίωσης της κατάστασης είναι η ίδρυση το φθινόπωρο του Τμήματος Μεταγωγών, κι αυτό μόνο αν τηρηθεί η υπόσχεση ότι θα στελεχωθεί με 37 νέα άτομα.
* «Στην ύπαιθρο οι συνάδελφοι βγαίνουν μόνοι τους περιπολία σε δύσβατες και ερημικές περιοχές. Εμείς προσπαθούμε αυτό να το αποτρέψουμε. Μια απλή διατάραξη μπορεί να σου δώσει κακούργημα. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα αντιμετωπίσεις. Αλλά οι συνάδελφοι από φιλότιμο και ευσυνειδησία πάνε», πρόσθεσε ο κ. Κουτσολιάς και συνέχισε: «Τα προβλήματα δε θα πάψουν ποτέ να υπάρχουν. Όμως, βρισκόμαστε σε αυτή τη δύσκολη οικονομική καμπή και η πατρίδα μας έχει φερθεί με το χειρότερο τρόπο, και αυτό είναι το παράπονό μας. Έχουμε 104 θύματα. Μόλις πριν από δύο μήνες ρυθμίσθηκε να δίνεται ένα επιπλέον επίδομα 150 ευρώ σε αυτούς που είχαν τεθεί εκτός υπηρεσίας ή σε υπηρεσία γραφείου από ατυχήματα που είχαν κατά την εκτέλεση της υπηρεσίας. Όταν, επειδή τέθηκε σε γραφείο λόγω ατυχήματος, έχει μείωση τουλάχιστον κατά 300 ευρώ. Έτσι μας τιμάει η υπηρεσία. Επειδή προπληρωνόμαστε το μισθό μας, αν κάποιος σκοτωθεί πρέπει να επιστρέψει το υπόλοιπο του μισθού για το μήνα που απομένει. Με τα τελευταία μέτρα χάσαμε πάνω από 2.500 ευρώ το χρόνο τα δύο τελευταία χρόνια και με τα νέα μέτρα θα φθάσουν τα 3.500 ευρώ”.

** Για το ΓΠΣ Καλαμάτας
~
 
Οι λόγοι της προσφυγής του Δήμου στο ΣτΕ
 * Η κατάθεση της προσφυγής από πλευράς Δήμου Καλαμάτας στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά του Ελληνικού Δημοσίου και του γενικού γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδος και Ιονίου, για την ακύρωση της απόφασης έγκρισης του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου του διευρυμένου Δήμου, βάζει, μεταξύ άλλων, μια “άνω τελεία” σ’ έναν πόλεμο που είχε ξεσπάσει τους τελευταίους έξι μήνες μεταξύ μερίδας κατοίκων της περιοχής και της Δημοτικής Αρχής.
*   Σημαντικότερα στιγμιότυπα του “πολέμου” αυτού ήταν η... εισβολή κατοίκων της Βέργας και της Μ. Μαντίνειας στις αρχές του 2011 στο Δημαρχείο, όπου δεν έλειψαν και οι προπηλακισμοί κατά του δημάρχου Παν. Νίκα, η επεισοδιακή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Καλαμάτας με τους ίδιους πρωταγωνιστές, αλλά και οι τελευταίες αντιδράσεις των κατοίκων εκατέρωθεν του Περιβαλλοντικού Πάρκου Νέδοντα.
* Η προχθεσινή προσφυγή του Δήμου Καλαμάτας βάζει ένα - έστω και προσωρινό- τέλος στη διαμάχη, αφού Δημοτική Αρχή και ιδιοκτήτες οικοπέδων από τις... διαμαρτυρόμενες περιοχές βρίσκονται πλέον στην ίδια πλευρά και έχουν κοινό στόχο: τη μερική ανατροπή της υπάρχουσας κατάστασης σε ό,τι αφορά το ΓΠΣ. Αν θα το πετύχουν ή όχι, είναι δύσκολο να προβλεφθεί. Υπάρχει, όμως, διάχυτη η αισιοδοξία και στις δύο πλευρές.
*** Η προσφυγή  του Δήμου Καλαμάτας
~
* Όπως σημείωσαν προχθές στις δηλώσεις τους – εν είδει διαγγέλματος- τόσο ο δήμαρχος Παν. Νίκας όσο και οι αντιδήμαρχοι Αθ. Ηλιόπουλος και Χρ. Ριζάς, οι λόγοι που επικαλείται ο Δήμος Καλαμάτας για την ακύρωση του υπάρχοντος ΓΠΣ είναι οι εξής:
* Παράβαση νόμου - παράλειψη υποβολής του επίμαχου σχεδίου σε διαδικασία Στρατηγικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης. Όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά, με Κοινή Υπουργική Απόφαση το 2006 προβλέπεται η διενέργεια στρατηγικής περιβαλλοντικής εκτίμησης πριν από την έγκριση σχεδίων και προγραμμάτων τα οποία ενδέχεται να έχουν σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον και αφορούν, μεταξύ άλλων, τον πολεοδομικό ή χωροταξικό σχεδιασμό και τα οποία αποτελούν το πλαίσιο για μελλοντικές άδειες έργων και δραστηριοτήτων Α’ κατηγορίας. Μεταξύ των ως άνω σχεδίων περιλαμβάνονται ρητά τα Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια.
* Μονομερής τροποποίηση του ΓΠΣ σε ουσιώδεις ρυθμίσεις του, χωρίς αναπομπή στα γνωμοδοτούντα όργανα. Σύμφωνα με όσα υποστηρίζει η πλευρά του Δήμου Καλαμάτας, βασιζόμενη σε σχετικούς νόμους και διατάξεις, όταν η διαδικασία εκπόνησης του ΓΠΣ κινείται από το Δήμο, ο γενικός γραμματέας της Περιφέρειας (ήδη της αποκεντρωμένης διοίκησης) κατά την έγκριση του ΓΠΣ μπορεί να επιφέρει μόνον επουσιώδεις αλλαγές, διότι σε διαφορετική περίπτωση θα πρόκειται για νέα ρύθμιση και η διαδικασία εκπόνησης του ΓΠΣ θα πρέπει να επαναληφθεί εξ αρχής.
* Ομοίως γίνεται δεκτό από τη θεωρία ότι ο γενικός γραμματέας της Περιφέρειας (ή ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ), στην περίπτωση εκείνη που δε συμφωνούν με τις προτάσεις του Δήμου, τις αναπέμπουν στους φορείς για περαιτέρω επεξεργασία και δεν τροποποιούν μονομερώς ούτε προτείνουν εναλλακτικά δικό τους ΓΠΣ, χωρίς αυτό να αποσταλεί εκ νέου σε Δήμο, ΣΧΟΠ κ.λπ. Στην περίπτωση του Δήμου Καλαμάτας, ο γενικός γραμματέας Αποκεντρωμένης Διοίκησης προέβη μονομερώς σε ορισμένες αλλαγές των ρυθμίσεων της μελέτης του ΓΠΣ, σε μια προσπάθεια συγκερασμού των απόψεων του ΠΕ.ΣΥ.Χ.Ο.Π. της Περιφέρειας και του Δήμου Καλαμάτας, οι οποίες σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να κριθούν ως επουσιώδεις.
* Οι αλλαγές αυτές, όπως αναφέρονται στο δικόγραφο, έχουν σχέση με την Περιοχή Προστασίας Ορεινών Όγκων και Δασικών Περιοχών των Περιοχών Ειδικής Προστασίας, με την Περιοχή ΠΑΓΡ: περιοχή Κάμπου και Μπουρνιά, με τις περιαστικές περιοχές.
* Ελλιπής αιτιολογία. Σύμφωνα με τη νομική υποστηρικτική γραμμή του Δήμου Καλαμάτας, επικουρικά, εφόσον ήθελε γίνει δεκτό ότι οι προαναφερθείσες τροποποιήσεις της πρότασης του Δήμου για το ΓΠΣ δεν ήταν ουσιώδεις και επιτρεπτώς ο γενικός γραμματέας προέβη στη θέσπιση των ρυθμίσεων αυτών, χωρίς να απαιτείται αναπομπή στο Δήμο, οι σχετικές διατάξεις του επίμαχου ΓΠΣ είναι πλημμελείς και ακυρωτέες λόγω έλλειψης πλήρους και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας.
* Ειδικότερα, όπως ορίζονται σε νόμους και σχετικά άρθρα, ο γενικός γραμματέας, εκτιμώντας τα στοιχεία του φακέλου, μπορεί με αιτιολογημένη απόφασή του να τροποποιήσει την πρόταση του Δήμου, εφόσον κρίνεται ότι θα προκαλέσει δυσανάλογα μεγάλες δαπάνες για το Δημόσιο ή το Δήμο ή την Κοινότητα ή επιβλαβείς συνέπειες για την εθνική οικονομία ή για την προστασία του φυσικού ή πολιτιστικού περιβάλλοντος ή τους γενικότερους αναπτυξιακούς στόχους.
* Στην εξεταζόμενη περίπτωση οι μεταβολές των προτάσεων του Δήμου από την εγκριτική απόφαση του ΓΠΣ από το γενικό γραμματέα δεν αιτιολογούνται νομίμως.

** Κάστρο Καλαμάτας
~
 
Για δεύτερη βραδιά «Στη χώρα του χορού πετάμε»
* «Στη χώρα του χορού πετάμε» είναι ο τίτλος της καλοκαιρινής παράστασης των μαθητών της Δημοτικής Σχολής Χορού, που ερμηνεύουν με πολύ κέφι ευφάνταστες χορογραφίες των δασκάλων τους, στο πλαίσιο του Πολιτιστικού Καλοκαιριού του Δήμου Καλαμάτας και της κοινωφελούς επιχείρησης “Φάρις”. Η πρώτη παράσταση ήταν προγραμματισμένη για χθες το βράδυ, ενώ απόψε στο αμφιθέατρο του Κάστρου στις 9.00 θα δοθεί η δεύτερη.
 * Σε συνέντευξη Τύπου, που έλαβε χώρα την Παρασκευή στο Ζουμπούλειο Μέγαρο, η καλλιτεχνική διευθύντρια της Σχολής, Βίκυ Μαραγκοπούλου, αναφέρθηκε στη μακρόχρονη ιστορία της Δημοτικής Σχολής Χορού Καλαμάτας, μιας σχολής με υψηλό επίπεδο, εξαιρετικούς δασκάλους και μουσικούς συνοδούς, στην οποία έχει φοιτήσει ένας πολύ μεγάλος αριθμός παιδιών της πόλης. Αναφέρθηκε, επίσης, σε αυτά τα παιδιά που συνέχισαν τις σπουδές τους στο χορό με μεγάλη επιτυχία, και έχουν κερδίσει κατά καιρούς σημαντικές διακρίσεις, ενώ κάνουν καριέρα στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
* Στη συνέχεια, η κα Μαραγκοπούλου με τις δασκάλες της Σχολής, Εριφύλη Εφραιμίδου, Μαρία Μεγγρέλη, Σάνια Στριμπάκου, Julia Adams και Θώμη Σταμούλη, κάλεσαν το κοινό της Καλαμάτας να παρακολουθήσει την παράσταση, που έχει ελεύθερη είσοδο.
* Παρουσιάζονται τα έργα: “Η παράσταση αρχίζει”, “Waltz”, “Γύρω - γύρω όλοι… στη μέση;”, “Στο ρυθμό των Cow girls”, “Κουταλομαχίες”, “Χορευτικό παιχνίδι”, “Ρούμπα 4”, “Σκιές των αρθρώσεων”, “Όταν θα πας κυρά μου στο παζάρι”, “Το χρόνο γυρίζω χορεύοντας”, “Κρατάς μυστικό;”, “Χαράς πειράγματα γέλια…”, “Παγωτατζής 7”, “Ψίθυροι”, “Έτοιμες για χορό”, “Βλέμμα στα σώματα”, “I feel pretty”, “Πτώση 721 από Καλαμάτα για…διακοπές”, “Danse Espagnole”, “Χορεύουμε Can-Can;”.

** Εικαστικό τοπίο Καλαμάτας

~
Ο κύκλος των νέων Μεσσήνιων καλλιτεχνών
* Οι περισσότεροι είναι «παιδιά» της ΔΕΠΑΚ. Άνθρωποι που έλαβαν τις βάσεις της καλλιτεχνικής τους παιδείας στην Καλαμάτα και συνέχισαν τις σπουδές τους σε σχολές καλών τεχνών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Πρόκειται για μια νέα δυναμική γενιά εικαστικών, που ήρθαν να ανανεώσουν το τοπίο της πόλης και τον τρόπο που οι Καλαματιανοί αντιλαμβανόμαστε τη σύγχρονη τέχνη.
* Μια έκθεση διαφορετική από αυτές που έχουμε συνηθίσει στάθηκε αφορμή να συναντηθούμε με αρκετούς από αυτούς.
* Η εικαστικός Μαρία Μπουρίκα παρουσιάζει έργα δεκαέξι Ελλήνων και Βρετανών σύγχρονων καλλιτεχνών, στο διαμέρισμα που χρησιμοποιεί ως στούντιο, στον τέταρτο όροφο μιας πολυκατοικίας στην Καλαμάτα. Στα εγκαίνια, την Παρασκευή 1η Ιουλίου, ο κόσμος έδειχνε να απολαμβάνει την έκθεση που στήθηκε με μεράκι και έμφαση σε καλλιτέχνες αιχμής.
~* Μαρία Μπουρίκα
** «Είτε το θέλει η Καλαμάτα είτε όχι,  στην πόλη υπάρχουν εικαστικοί»
** Με σπουδές στην Ελλάδα και στη Βρετανία και σημαντική εμπειρία ως επιμελήτρια τέχνης σε μουσεία, η Μαρία Μπουρίκα εμπνεύστηκε από το χώρο που δουλεύει τους τελευταίους έξι μήνες για την έκθεση με τίτλο «The landlady and the passing clouds».
* «Μου αρέσει να φέρνω σε επαφή έργα, καλλιτέχνες», μας είπε. «Η πρώτη εικόνα που είχα στο μυαλό μου όταν μπήκα εδώ, είναι ότι πρόκειται για έναν πάρα πολύ ωραίο χώρο για να κάνουμε μια έκθεση. Είμαι τυχερή γιατί ανταποκρίθηκαν άνθρωποι των οποίων θαυμάζω τις δουλειές. Θέλαμε να κάνουμε κάτι όμορφο, σοβαρό και αξιόλογο από άποψη εικαστική».
* Η ίδια δε θεωρεί τη συγκεκριμένη έκθεση πρωτοποριακή ή αβάν γκαρντ. «Με ξενίζει το γεγονός ότι θεωρείται πρωτοποριακή για την Καλαμάτα», λέει. «Η πόλη δεν έχει χώρους όπου να μπορείς να εκθέτεις τέχνη, μια σοβαρή γκαλερί για να γίνονται πράγματα. Έπρεπε, λοιπόν, εμείς να δημιουργήσουμε το χώρο. Υπήρξαν κάποιοι δύσπιστοι, αλλά και άνθρωποι στους οποίους άρεσε η ιδέα. Τελικά λειτούργησε καλά. Προσελκύει διαφόρων ειδών ανθρώπους, για διαφορετικούς λόγους».
* «Αν μου έλεγες παλαιότερα να έρθω στην Καλαμάτα, θα σου έλεγα ότι δεν υπάρχει περίπτωση. Δε σκεφτόμουν καν να έρθω στην Ελλάδα. Όμως, πλέον βλέπω πολύ μεγάλες αλλαγές στην πόλη, ειδικά τα τελευταία τέσσερα, πέντε χρόνια. Ο κόσμος είναι πολύ πιο ανοιχτός, σκέφτεται πολύ πιο απλά, δεν είναι τόσο δύσκολα τα πράγματα για έναν άνθρωπο που θα αποφασίσει να ζήσει εδώ», λέει η Μαρία Μπουρίκα και προσθέτει:
* «Είτε το θέλει η Καλαμάτα είτε όχι, στην πόλη υπάρχουν εικαστικοί. Η ΔΕΠΑΚ έχει βγάλει αρκετούς εικαστικούς. Η αποκέντρωση πλέον –όπως είναι τα πράγματα στην κοινωνία- είναι γεγονός. Θα ήταν πολύ ωραίο να μαζευτούμε, να κάνουμε πράγματα μαζί, να μην είμαστε ο καθένας μόνος, στον κόσμο του».
~*  Γιώργος Δημητρακόπουλος
* «Μια νέα δυναμική γενιά τριαντάρηδων»
* «Η Καλαμάτα έχει ένα πολύ πλούσιο καλλιτεχνικό δυναμικό. Μια νέα δυναμική γενιά εικαστικών, που έχουν κάνει πράγματα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και είναι ήδη αναγνωρισμένοι στον τομέα τους», σημειώνει ο Γιώργος Δημητρακόπουλος, καλλιτεχνικός διευθυντής του VideoArt Festival «Μηδέν», που θα γίνει για έβδομη χρονιά φέτος στην Καλαμάτα, 7-9 Ιουλίου.
* «Είναι μια φυσική συνέχεια των καλλιτεχνικών σπουδών της ΔΕΠΑΚ», λέει. «Άνθρωποι που έχουν τελειώσει τις σπουδές τους, έχουν πάρει διάφορες πορείες και πολλοί από αυτούς, σαν σημείο αναφοράς, κάνουν κάποια πράγματα στην Καλαμάτα. Η Μαρία Μπουρίκα είναι ένα τέτοιο παράδειγμα».
* «Το ζήτημα για μένα είναι να συνδεθεί με κάποιον τρόπο όλο αυτό το δυναμικό και να αποκτήσει πιο κοινή αναφορά. Να αποτυπωθεί το ότι υπάρχει μια εικαστική γενιά Καλαματιανών καλλιτεχνών. Να καταγραφεί και στην ελληνική καλλιτεχνική σκηνή, αλλά και στη συνείδηση της πόλης, ότι υπάρχει μια σημαντική εικαστική γενιά τριαντάρηδων, με πολύ σπουδαίες σπουδές και με πολύ σημαντικές πορείες στο χώρο. Για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρξει στην πόλη ένας θεσμός που όλα αυτά τα πράγματα θα τα αγκαλιάσει».
* «Σαν Φεστιβάλ Μηδέν προσπαθούμε όσο μπορούμε να το κάνουμε», εξακολουθεί. «Φέτος εισάγουμε στο πρόγραμμά μας μια καινούρια ενότητα με τίτλο “Local Calling”, ένα σταθερό κάλεσμα και ξεχωριστό βήμα σε καλλιτέχνες που έχουν σχέση με την Καλαμάτα».
~*  Σταυρούλα Μπάκα
** «Μου αρέσει που ο κόσμος τολμάει»
* «Μου αρέσει ότι βλέπω την ιδιωτική πρωτοβουλία να μεγαλώνει. Μου αρέσει που ο κόσμος τολμάει. Νομίζω ότι όλο αυτό που γίνεται κάπου καλά θα βγει. Αν συγκρίνω με την τελευταία βόλτα που έκανα στη Βιέννη, που θεωρείται ένα πολιτιστικό κέντρο στην Ευρώπη, θα έλεγα ότι υπάρχει κίνηση, αλλά με διαφορετική δομή. Έχω την αίσθηση ότι η τέχνη, τουλάχιστον στην ελληνική επαρχία όπως εγώ την έχω ζήσει, είναι ανάγκη. Αυτός που διοργανώνει κάτι, το κάνει γιατί δε γίνεται αλλιώς. Η αίσθηση που πήρα από την κεντρική Ευρώπη είναι ότι σε αυτές τις χώρες γίνεται τέχνη γιατί υπάρχουν τα μέσα και πρέπει να χρησιμοποιηθούν. Εδώ δεν υπάρχουν τα μέσα, αλλά αυτό πεισμώνει τον κόσμο να δημιουργήσει πράγματα».
~*  Παναγιώτης Τέντες
* «Αν έχεις τη θέληση, θα βρεις τρόπους έκφρασης»
* «Δε νομίζω ότι είναι συνηθισμένη σε τέτοιου είδους εκθέσεις η Καλαμάτα. Οπωσδήποτε συμβάλλει και το Φεστιβάλ Μηδέν που έχει οργανώσει έναν πυρήνα ανθρώπων και η προϊστορία που έχει δημιουργηθεί από τη ΔΕΠΑΚ. Είναι εικαστικοί που γεννήθηκαν από τους καλλιτεχνικούς θεσμούς της πόλης και αναλαμβάνουν δράση. Νομίζω ότι αν κανείς έχει τη θέληση, θα βρει τρόπους έκφρασης. Αυτό που θα έλεγα ότι λείπει από την Καλαμάτα είναι η πιο ενεργή συμμετοχή του κόσμου. Σιγά σιγά, όμως, εκπαιδεύονται».
~* Κώστας Λούζης
** «Κάτι έχει αρχίσει να αλλάζει,   και από ανάγκη και από επιλογή»
 Γνωστός ως Skitsofrenis, ο δημιουργός graffiti Κώστας Λούζης σημειώνει: «Αυτό που συμβαίνει σήμερα εδώ αποτελεί μια εξαίρεση για την πόλη της Καλαμάτας, που ελπίζω να γίνει κανόνας. Είναι πολύ ελπιδοφόρο. Το ότι γίνεται σε ένα διαμέρισμα στον τέταρτο όροφο μιας πολυκατοικίας το κάνει ακόμα πιο μοναδικό. Μπορώ να πω ότι το λιγότερο είμαι εντυπωσιασμένος. Μου αρέσει πάρα πολύ η ποικιλία και η διαφορετικότητα όλων των εκθεμάτων.
* Στην Καλαμάτα κάτι έχει αρχίσει να αλλάζει εικαστικά και από ανάγκη και από επιλογή. Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που πραγματικά είναι και ανάγκη. Χαίρομαι πάρα πολύ που βλέπω συγκεντρωμένους τόσους πολλούς ανθρώπους που κάνουν τέτοια πράγματα. Οι τρέχουσες οικονομικές συνθήκες νομίζω ότι συμβάλλουν στη διαμόρφωση αυτού του κλίματος. Θεωρώ ότι γίνεται και από αντίδραση, αλλά πιστεύω ότι οι πραγματικοί καλλιτέχνες δείχνουν την αξία τους όταν προσφέρουν τη δημιουργικότητά τους σε αυτούς ακριβώς τους καιρούς».
* «Μου αρέσει πολύ αυτό που συμβαίνει», λέει η Βασιλική Αθανασάκου, 15 ετών. «Μου αρέσει που μια έκθεση γίνεται σε διαμέρισμα και οι άνθρωποι είναι άνετοι. Εκθέσεις στην Καλαμάτα βλέπουμε μόνο στο Πνευματικό Κέντρο και στο Καλλιτεχνικό Στέκι κυρίως. Σύγχρονους εικαστικούς βλέπουμε πάρα πολύ σπάνια. Ελπίζω να γίνουν ανάλογα πράγματα και στο μέλλον».
*«The landlady and the passing clouds», με έργα των Ελένης Αγγέλου, Αγγελικής Σβορώνου, Ανδρέα Σάββα, Γιούλας Παπαδόπουλου, Μαρίας Μπουρίκα, Κώστα Πλέσσα, Νίκου Ποδιά, Ελένης Ζάγκαλη, Ρίτας Σταυράκη, Μάριου Σέργιου Ηλιάκη, Mark Devereux, Peter Kelly, Felix Brarham, Vassili Chamam, Brada Barassi, Dot Varellas  Μέχρι τις 20/7/11, Τρίτη έως Παρασκευή
Ώρες λειτουργίας: 19.00-22.00  Ομήρου 41, 4ος όροφος, Καλαμάτα

** Φιλιατρά
~
 
Με συναυλία «κλείνουν» τα Βλαχέρνια
 * Με συναυλία της Φιλαρμονικής Εταιρείας Πύργου «Ο Απόλλων» και της Φιλαρμονικής του Συλλόγου Φιλοπροόδων Φιλιατρών θα «κλείσουν» απόψε, στην κεντρική πλατεία Φιλιατρών, οι τριήμερες εκδηλώσεις των Βλαχερνίων – της 10ης Συνάντησης Φιλαρμονικών! Οι εκδηλώσεις, που αποτελούν το κορυφαίο πολιτιστικό γεγονός της ευρύτερης περιοχής, συγκεντρώνοντας το ενδιαφέρον των μουσικόφιλων και των ανθρώπων της τέχνης και του πολιτισμού, ξεκίνησαν το βράδυ της Παρασκευής με συναυλία της Ορχήστρας Μουσικής Δωματίου Καλαμάτας και συνεχίστηκαν χθες βράδυ με συναυλία της Δημοτικής Φιλαρμονική Πύλου - Νέστορος.
** Νωρίς το απόγευμα της Παρασκευής στην εκκλησία της Βλαχέρνας, που βρίσκεται στο ομώνυμο Πάρκο, τελέστηκε αρχιερατικός εσπερινός για τη θρησκευτική γιορτή του Συλλόγου Φιλοπροόδων Φιλιατρών, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Τριφυλίας και Ολυμπίας κ. Χρυσοστόμου. Πλήθος πιστών συμμετείχε στον εσπερινό και τη λιτάνευση της ιεράς εικόνας, συνοδεία της Φιλαρμονικής του Συλλόγου. Λίγο αργότερα ξεκίνησε η συναυλία της πρώτης μέρας και εκατοντάδες πολίτες είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν τη μουσική, να ταξιδέψουν στο χρόνο και να απολαύσουν τις υπέροχες μελωδίες!
 * Ο δήμαρχος Τριφυλίας Κώστας Κόλλιας, μιλώντας στο «Θ», σημείωσε: «Η γιορτή της Παναγίας της Βλαχέρνας πάντοτε είχε μια λαμπρότητα και ένα συμβολισμό. Συμβόλιζε το σήμερα με την παράδοση της βυζαντινής μας ιστορίας! Άρα, εκτός από το θρησκευτικό μήνυμα, εκπέμπεται και ένα εθνικό – πατριωτικό μήνυμα. Με αφορμή αυτή τη γιορτή, διοργανώνονται εδώ πολιτιστικές εκδηλώσεις με ποιοτικό χαρακτήρα και είναι ταυτισμένες με την ιστορία που έχει η πόλη στο όνομα του Συλλόγου Φιλοπροόδων Φιλιατρών, που έχει ιδρυθεί από το 1926. Παράδοση με τη Φιλαρμονική και συναντήσεις Φιλαρμονικών».
*  Με τη σειρά της η δραστήρια πρόεδρος του Συλλόγου Φιλοπροόδων Φιλιατρών, Βιβή Παντελάκη, σημείωσε, μεταξύ άλλων: «Φέτος συμπληρώνονται 10 χρόνια από την επανέναρξη αυτών των εκδηλώσεων, που βέβαια έχουν τις ρίζες τους στη δεκαετία του ’70. Φέτος ολοκληρώνουμε τον κύκλο όπως τον είχαμε ξεκινήσει, με την παρουσία των τοπικών Φιλαρμονικών. Θέλουμε να στρέψουμε το βλέμμα του κοινού στον πολιτισμό που παράγουμε εμείς οι ίδιοι και είναι πολύ σημαντικό να τον στηρίξουμε αυτή την ώρα που η οικονομική κρίση θα αναγκάσει πολύ κόσμο να αφήσει πράγματα που αγαπάει. Εμείς, λοιπόν, πρέπει να σταθούμε δίπλα σε αυτά τα σχήματα, στους Συλλόγους, τις Φιλαρμονικές και να στηρίξουμε τον πολιτισμό!».

** Xρυσηίδα Δημουλίδου
~
Η συγγραφέας των μπεστ σέλερ
** Η Χρυσηίδα Δημουλίδου μπήκε στο χώρο του βιβλίου το Δεκέμβριο του 1997. Από τότε μέχρι σήμερα έχει καταφέρει να ξεχωρίσει, αφού ό,τι βιβλίο έχει γράψει, έχει γίνει μπεστ σέλερ. Αξίζει, μάλιστα, να σημειωθεί ότι βιβλία της έχουν μεταφραστεί και σε άλλες γλώσσες.
* Σε μερικές μέρες θα βρεθεί στην Καλαμάτα για να παρουσιάσει το νέο της βιβλίο. Πριν από αυτό, όμως, μίλησε στο “Θάρρος”.
~ -Πότε και πώς ξεκινήσατε να γράφετε;
* Πάντα έγραφα. Κατ’ αρχάς ημερολόγια, τα οποία ξεκίνησα στα 15 μου χρόνια, μέχρι σήμερα, και τα έχω φυλαγμένα όλα. Στο σχολείο σκάρωνα σενάρια και τα παίζαμε στη γειτονιά υπό τη δική μου σκηνοθεσία. Αργότερα, στη δεκαετία του 1980, δημοσιογραφούσα για ένα περιοδικό, κάνοντας ρεπορτάζ σε όλο τον κόσμο, ενώ είχα και δική μου σελίδα με τίτλο «Οι περιπέτειες της Εύας».
* Αποφάσισα να γράψω ένα βιβλίο έτσι για να περάσει η ώρα στα επαγγελματικά μου ταξίδια στο εξωτερικό και ήταν «Τα τριαντάφυλλα δε μυρίζουν πάντοτε», που κυκλοφόρησε το 1997 από τον “Λιβάνη”, μετά από παρότρυνση φίλων μου. Στην πορεία έχουν κυκλοφορήσει συνολικά 23 έργα μου.
~ -Τι είναι για εσάς το γράψιμο;
* Είναι η ανάσα μου πλέον. Όταν γράφω, δε νοιώθω ότι εργάζομαι, αλλά ότι αναπνέω. Οι φίλοι αστειευόμενοι μου λένε ότι, όταν με βλέπουν τα μολύβια, το βάζουν στα πόδια. Γράφω ατελείωτες ώρες και δε με σταματά παρά μόνο η εξάντληση. Αν δε γράφω βιβλία, πάντα κάτι σκαρώνω στον υπολογιστή μου.
~ -Τι σας δίνει έμπνευση για να γράψετε;
* Τα πάντα. Όλα στην καθημερινότητά μας είναι για μένα έναυσμα να αρχίσω να δημιουργώ. Η ζωή και η φύση από μόνες τους είναι πηγές έμπνευσης. Δε χρειάζεται να προσπαθήσω. Έρχεται από μόνο του, στα καλά καθούμενα και τότε δε με σταματά τίποτε. Έχω ξεκινήσει, μάλιστα, βιβλίο, αφού πρώτα βρήκα τον τίτλο. Τον είπα τυχαία, μου άρεσε και στηριζόμενη εκεί πάνω έπλασα ιστορία.
~ -Το ότι ταξιδέψατε πολύ ως αεροσυνοδός πιστεύετε ότι βοήθησε στο να έχετε επιπλέον ερεθίσματα;
* Δε χρειάζεται να το ρωτάτε, εννοείται. Ένας συγγραφέας με τέτοιου είδους ερεθίσματα έχει πολύ περισσότερα να πει από ένα συγγραφέα που είναι κλεισμένος σπίτι του. Ο συγγραφέας για να γράφει καλύτερα πρέπει να έχει ταξιδέψει πολύ, να έχει διαβάσει πολύ, να έχει ερευνήσει πράγματα. Διαφορετικά, θα είναι επαναλαμβανόμενος και στο τέλος κουραστικός. Δεν αρκεί μόνο η έφεση στο γράψιμο. Τα ταξίδια και η επαφή μας με διαφορετικές κουλτούρες είναι εκείνα που διευρύνουν τους πνευματικούς μας ορίζοντες, μαζί τα φυσικά μας ταλέντα. Η εναλλαγή εικόνων αποτελεί ένα τεράστιο συν στο μάτι ενός δημιουργού
~ -Τι θεωρείτε ότι κάνει τα βιβλία σας να πηγαίνουν τόσο καλά;
* Το ότι ήμουν αεροσυνοδός, το ότι έχω ζήσει μια ποικιλόμορφη προσωπική ζωή και, επομένως, έχω να πω πολλά και διαφορετικά πράγματα, το ότι έχω διαβάσει πολύ και παντός είδους βιβλία, πέρα από μυθιστορήματα, όπως ιστορικά, ψυχολογία, φιλοσοφία, μεταφυσική, το ότι ως άνθρωπος είμαι ιδιαίτερα συναισθηματική προσωπικότητα και αυτό αντικατοπτρίζεται στα βιβλία μου, το ότι έχω ήθος και αρχές, το ότι σέβομαι τον εαυτό μου και κατ’ επέκταση τους άλλους, το ότι κάποιοι μαθαίνουν καινούργια πράγματα από μένα, το ότι δεν κάνω πνευματικές αραχτές, διότι, αν δεν το γνωρίζετε, σας λέω ότι υπάρχουν και τέτοιου είδους αραχτές.
~ -Τι προσφέρει ένα βιβλίο σας στον αναγνώστη;
* Πληροφορίες, γνώσεις, λύσεις σε προβλήματα, απαντήσεις σε ερωτήματα, γέλιο, δάκρυ, χαρά, αισιοδοξία, ελπίδα και πολλά άλλα
~ -Πολλά βιβλία σας έχουν σχέση με τους άντρες, ποια η άποψή σας για αυτούς;
* Περισσότερο έχουν σχέση με τις γυναίκες. Οι άνδρες παρουσιάζονται συνήθως σε δεύτερους ρόλους, εκτός από ένα, δυο βιβλία. Η άποψή μου για τους άνδρες διχάζεται για τον απλό λόγο ότι υπάρχουν οι άνδρες και οι αρσενικού είδους. Οι αρσενικού είδους απλά γεννήθηκαν με φαλλό, και είναι και ο μόνος που τους ενδιαφέρει. Οι άνδρες ενδιαφέρονται και για άλλα πράγματα, είναι το είδος που αγαπώ και σέβομαι και, δυστυχώς, τείνει να εκλείψει.
~ -Τι βιβλία διαβάζετε;
* Τα πάντα. Είμαι βιβλιοφάγος, ζω και αναπνέω μέσα από το διάβασμα, κοιμάμαι με βιβλία. Είμαι όμως πολύ επιλεκτική, δεν αντέχω τα εμπορικά μυθιστορηματάκια, που συνήθως προτιμούν οι περισσότερες γυναίκες. Μου αρέσουν τα ψαγμένα βιβλία, η έρευνα, η ιστορία, όπως και το δυνατό ερωτικό μυθιστόρημα.
~ -Υπάρχουν συγγραφείς που σας έχουν επηρεάσει;
* Το έχω πει πολλές φορές ότι η ζωή μου άλλαξε, όταν διάβασα το βιβλίο της Σιμόν Ντε Μποβουάρ «Το δεύτερο φύλο». Είναι, όμως, πολλοί οι συγγραφείς που έχω θαυμάσει και με έχουν επηρεάσει.
~ -Θεωρείτε ελπίδα τα παιδιά, αρκεί να γαλουχηθούν σωστά. Πώς πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει αυτό;
* Κατ’ αρχάς, πρέπει το ζευγάρι να είναι ώριμο για γάμο και για να γίνουν γονείς. Όχι ηλικιακά, αλλά πνευματικά και ψυχικά. Να αγαπιούνται πραγματικά και όχι να είναι μόνο ερωτευμένοι, διότι αυτό σε τρία χρονάκια το πολύ εξατμίζεται. Οι πρώτες εικόνες του παιδιού ξεκινούν μέσα από τη συμπεριφορά των γονέων και, σαν μιμητικό ον, αντιγράφει ό,τι βλέπει. Οι γονείς πρέπει να έχουν αρχές και ήθος. Οι μάνες να διαχωρίζουν τις δικές τους ανασφάλειες και να μη ζητούν να τις καλύψουν μέσα από τα παιδιά τους. Να ξεκινούν μαζί τους από νωρίς το διάλογο και να τα αντιμετωπίζουν σαν μεγάλους. Να τα μαθαίνουν από πολύ νωρίς να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους, να σέβονται το περιβάλλον, το συνάνθρωπό τους. Τα παιδιά είναι ζυμαράκια και ό,τι σχήμα και γεύση δώσεις στη ζύμη, τέτοιο κουλούρι θα γευθείς.
~  Τα παιδιά, όμως, στην Ελλάδα μπορούν να έχουν ελπίδα;
* Υπάρχει μέλλον για τα παιδιά αρκεί να αφυπνιστούμε, έστω και αργά, όλοι μας μέσω της πληροφόρησης, που είναι ένα από τα καλά του ίντερνετ. Είμαι αισιόδοξη από τη φύση μου και κάθε παιδί που γεννιέται είναι για μένα και μια νέα ελπίδα, γιατί μπορεί κάποιο από αυτά να σώσει όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά και όλο τον κόσμο.
~  Πιστεύετε ότι θα αλλάξουν τα πράγματα;
* Δεν μπορεί, κάτι θα γίνει. Η Ιστορία μάς δίδαξε ότι τα γεγονότα σ όλο τον κόσμο είναι επαναλαμβανόμενοι κύκλοι. Η Ελλάδα είναι μια χώρα που άντεξε πολλά εδώ και αιώνες. Τα πράγματα είναι ζόρικα, όμως την ευθύνη την έχουν και οι πολίτες που ψηφίζουν φατρίες και όχι άξιους πολιτικούς. Οι περισσότεροι Έλληνες είναι απληροφόρητοι και παίρνουν στο λαιμό τους και τους άλλους που γνωρίζουν. Έτσι μας θέλουν οι μεγαλοκαρχαρίες, για να τους υπηρετούμε. Αυτά λέω και καταγγέλλω στο τελευταίο μου βιβλίο “Οι Αγγελιαφόροι του Πεπρωμένου”, το οποίο είναι και κάτι περισσότερο από ερωτικό μυθιστόρημα.
~  -Έχετε κατέβει στο Σύνταγμα, στους Αγανακτισμένους;
* Ναι, μία μόνο φορά, ενώ ετοιμαζόμουν να κατέβω και την αιματηρή Τετάρτη της 29ης Ιουνίου, όμως όταν είδα τα γεγονότα στην τηλεόραση, το ανέβαλα. Η απόλυτη φρίκη σε μια τόσο χαρούμενη πόλη. Είναι απαράδεκτο να αποφασίζουν κάποιοι ερήμην του Έλληνα πολίτη, καταπατώντας το δικαίωμά του να είναι ελεύθερος. Γιατί δεν είναι.
~* -Έχετε ξαναέρθει στην πόλη μας;
* Όχι, είναι η πρώτη φορά.
~ -Το τελευταίο σας βιβλίο αναφέρεται στο 2361. Πώς αποφασίσατε να γράψετε για κάτι τόσο μακριά;
* Δε διάλεξα εγώ το έτος, εκείνο με διάλεξε. Ήθελα να το αλλάξω τη χρονολογία και να την κάνω πιο κοντινή, όμως κάτι με εμπόδιζε. Ήταν σαν να μου υπαγόρευαν το βιβλίο. Και κάπως έτσι είναι τα πράγματα. Νοιώθω πως είμαι ένα διάμεσο, ένα εκτελεστικό όργανο που παίρνει εντολές από κάποιον που δε γνωρίζω.
~ -Πείτε κάτι τελευταίο στους αναγνώστες.
* Να αφυπνιστούν και να μην κοιμούνται διαβάζοντας βλακείες. Το κεφάλαιο μας έχει κάνει υποχείριά του και ιδού το αποτέλεσμα. Είναι πολλά χρόνια που έχω αντιληφθεί τα παιχνίδια που παίζονται εις βάρος μας, αλλά ανήκω σε μια πολύ μικρή μερίδα ανθρώπων που δεν μπορεί να κάνει πολλά, πέρα από το να καταγγέλλει μέσω ίντερνετ. Η ζωή δεν είναι μόνο έρωτας, γάμοι και παιδιά. Είναι πάνω από όλα γνώση. Ερχόμαστε στη γη για κάποιον σκοπό. Πρώτα να μάθουμε και μετά να διαιωνίσουμε σωστά το σπόρο μας.
 * Η παρουσίαση του βιβλίου “Οι Αγγελιαφόροι του Πεπρωμένου” θα γίνει την Τετάρτη στις 8.00 το βράδυ στο “Βιβλιόπολις” (Αριστομένους & Νικηταρά 3Α).-

** Από Φραντζή έως Μακεδονίας στην Καλαμάτα :  
~
 
Έγκριση μελετών για ανάπλαση της Αριστομένους
** Με τριάντα δύο (32) θέματα στην ημερήσια διάταξη συνεδριάζει την ερχόμενη Πέμπτη 7 Ιουλίου και ώρα 8.00 μ.μ., το Δημοτικό Συμβούλιο Καλαμάτας. Συγκεκριμένα, θα γίνει συζήτηση και λήψη αποφάσεων επί των εξής:
* Σύναψη Μνημονίου / Συμφωνίας Συνεργασίας μεταξύ του Δήμου Καλαμάτας ως συμπράττοντος φορέα και του Πολιτιστικού Οργανισμού “Οι δρόμοι της Ελιάς” του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας», ως δικαιούχου φορέα για την πράξη “Δημιουργία θέσεων απασχόλησης σε τοπικό επίπεδο μέσω προγραμμάτων κοινωφελούς χαρακτήρα”, του Ε.Π. “Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού” του ΕΣΠΑ 2007-2013.
* Συμμετοχή του Δήμου Καλαμάτας στο Ευρωπαϊκό πρόγραμμα “Mediterranean Sea Basin Program”, με στόχο τη βελτίωση της εναλλακτικής διαχείρισης των απορριμμάτων.
* Ίδρυση – λειτουργία Κυριακάτικης Αγοράς στην Τοπική Κοινότητα Αρφαρών.
* Συγκρότηση συλλογικών οργάνων και επιτροπών για την εφαρμογή της πολεοδομικής νομοθεσίας. Έγκριση μελέτης με τίτλο «Ανάπλαση Κοινοχρήστων Χώρων (Ανατολικό και Δυτικό πεζοδρόμιο Αριστομένους), από οδό Βασιλίσσης Όλγας έως την οδό Μακεδονίας».
* Έγκριση μελέτης με τίτλο «Ανάπλαση δυτικού πεζοδρομίου Αριστομένους (από οδό Φραντζή έως Ξενοφώντος)».
* Έγκριση και παραλαβή μελέτης «Μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων για τη χρήση και λειτουργία της γεώτρησης που βρίσκεται στο Δ.Δ. Άμμου του Δήμου Άριος».
* Τροποποίηση τεχνικού προγράμματος και προϋπολογισμού, οικον. έτους 2011, Δήμου Καλαμάτας.
* Απευθείας ανάθεση της προμήθειας υγρών καυσίμων στην εταιρεία “ΠΑΧΗ ΕΛΕΝΗ & ΣΙΑ Ε.Ε.”. Πρόσληψη προσωπικού ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου σε έργα που εκτελούνται με αυτεπιστασία. Πρόσληψη εργατών πυροπροστασίας, δίμηνης διάρκειας.
* Σύναψη χρησιδανείου σχετικού με την παραχώρηση ενός οχήματος για χρήση στο Δήμο Καλαμάτας από τον Ενιαίο Σύνδεσμο Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων Ν. Μεσσηνίας.
* Έλεγχος καταστάσεων εσόδων – εξόδων πρώτου τριμήνου 2011, Δήμου Καλαμάτας. Έγκριση της απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου της Κοινωφελούς Επιχείρησης του Δήμου Καλαμάτας “ΦΑΡΙΣ”, που αφορά στην έγκριση ισολογισμού - έκθεσης πεπραγμένων και απολογισμού χρήσης 2010 της επιχείρησης.
* Έκθεση εκκαθάρισης της «Δημοτικής Επιχείρησης Ανασυγκρότησης Καλαμάτας» (Δ.Ε.Α.Κ.) για τη χρήση 22.2.2007 – 30.6.2011. Επαναχωροθέτηση περιπτέρων. Ανάκληση άδειας εκμετάλλευσης περιπτέρου στην οδό Ναυαρίνου πλησίον οδού Αύρας. Ανακοίνωση για τη χορήγηση της εκμετάλλευσης σχολαζόντων περιπτέρων. Χορήγηση άδειας λιανικής πωλήσεως καπνοβιομηχανικών προϊόντων για τους θερινούς μήνες του έτους 2011.



** Στις  θάλασσες του ..... :
~
Κοίταξα πρώτα κάτω μπροστά μου, οι πλάκες έμοιαζαν να χορταριάζουν μόλις τα παπούτσια μου περνούσαν από πάνω τους. Σήκωσα το κεφάλι μου και ανάσανα βαθιά-παγωμένος αέρας, αυτή η διαβόητη υγρασία, κι εγώ ξένος σε μια ξένη πόλη. Σχεδόν ξένος, σε μια σχεδόν ξένη πόλη. Όσο χρειάζεται για να μην ξέρεις που να ανήκεις πια, και όσο χρειάζεται για να μην αντέχεις και να φύγεις.

 ~ Έβαλα τα χέρια στις τσέπες του μπουφάν μου, σφίχτηκα πάνω στα πλευρά μου για να κρατήσω μακριά όσο κρύο μπορούσα. Στα μέσα του Γενάρη, αυτή η πόλη έκανε-όπως πάντα της-ό,τι μπορούσε για να μου δείξει ότι δε με γουστάρει. Κάθισα σε ένα τσιμεντένιο πεζούλι, μπροστά από τη μεγάλη στρογγυλή εκκλησία, και προσπάθησα να ξεμουδιάσω τις αρθρώσεις μου τεντώνοντας τα πόδια μου. Το πάγωμα δεν έλεγε να φύγει. Ανακάθισα στις πλάκες του πεζόδρομου, ακουμπώντας πια την πλάτη μου στο τοιχάκι. Πέτρινος όσο και αυτό. Κοίταξα φευγαλέα το καμπαναριό πίσω μου και βλαστήμησα όσο πιο άγρια μπορούσα, καταλήγοντας σε έναν σιχαμένο βήχα-γαμώ την τύχη μου, δε φτάνει που σκοτωθήκαμε, πρέπει να αρρωστήσουμε κιόλας;
 ~ Έφευγα από αυτή την πόλη χλωμός και χιονισμένος-κι όμως, δεν θα πήγαιναν πάνω από τρεις μέρες που είχα φτάσει, βυθισμένος ολόκληρος σε πυρετό και σε φλόγες άγνωστες εδώ και χρόνια. Περίπου άλλα τόσα χρόνια πρέπει να πέρασαν κι από τη μέρα που έφτασα εδώ-ίσως και περισσότερα. Ήρθα σπέρνοντας αυλάκια από φωτιά πίσω μου, λες και ήμουν ο γαμημένος ο Ghost Rider αυτοπροσώπως, γαμώντας, δέρνοντας, αστακός σωστός, με ύφος, τουπέ και κληρονομικά δικαιώματα στην απαστράπτουσα ψευδαίσθηση του ολόκληρου. Δε θα πήγαιναν πάνω από τρεις μέρες κι όμως, πήγαιναν πολλά χρόνια πριν.

~
~ Γύρισα το βλέμμα μου προς το σπίτι της. Το ήξερα ότι εκείνη δε θα κατέβαινε ποτέ ξανά για μένα, το είχα δει στα μάτια της πριν κάποια λεπτά. Το στόμα της κουνιόταν αλλά δεν άκουγα λέξη από όσα έλεγε, και οι δικές μου κουβέντες ερχόντουσαν κατευθείαν από το διάφραγμα μου-χωρίς εγκέφαλο στο ενδιάμεσο. Απλά έπρεπε να πω κάτι για να εξηγήσω το τρελό επιστημονικό παράδοξο του γιατί βρισκόμουν εκεί πέρα. Πώς μπορείς να εξηγήσεις ένα παράδοξο; Τη φίλησα για να σταματήσει να μιλάει-ένιωθα λες και κάποιος βάραγε εκείνα τα γαμημένα πιατίνια που ακούγονται στις παρελάσεις, την ώρα που εγώ προσπαθούσα να κουρδίσω μια ούτως ή άλλως φάλτσα κιθάρα. Προσπάθησα να την κάνω να σκεφτεί μουσική, να καταλάβει ότι βαράει σε τελείως άστοχους ρυθμούς, μη μιλάς, σταμάτα. Τα χείλη της σφίξανε, αν δεν την κράταγε η ντροπή μπορεί και να τραβιόταν εκείνη τη στιγμή. Εκεί που καίγανε αυλάκια από φωτιά, κοίταξα πίσω μου και είχαν μείνει κάτι δειλές και μίζερες γραμμές από στάχτη. Κατάλαβα ότι δε χώραγα καθόλου σε εκείνο το κάδρο, της έδωσα βιαστικά το CD και έφυγα σαν καταιγίδα 10 μποφώρ, πριν προλάβει να σκάσει μύτη με καμιά λεκάνη με νερό και μου γαμήσει τελείως την παρομοίωση.
 ~ Ίσως θα έπρεπε να καπνίζω, το έχω σκεφτεί πολλές φορές αυτό για τον εαυτό μου. Ένα τσιγάρο θα ήταν ένας πολύ καλός λόγος να έχω αράξει σε ένα πέτρινο, παγωμένο πεζούλι, βράδυ Δευτέρας στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Οπότε τώρα που δεν έχω έναν τέτοιο πολύ καλό λόγο, ήμουν απλά ένας τύπος πεσμένος πάνω σε ένα πλακόστρωτο. Σκατά, ούτε καν κάποια καλλιτεχνική αξία στην εικόνα, κατιτίς το μοιραίο. Απλή μιζέρια. Έσφιξα ακόμα πιο δυνατά τα χέρια μου πάνω στα πλευρά μου, προσπαθώντας να με κάνω να νιώσω κάτι εκτός από κρύο, λίγο πόνο ίσως. Τίποτα. Όλο μου το σώμα είχε μουδιάσει και άρχισε να μπλαβίζει ανησυχητικά. Σκέφτηκα ότι πριν λίγο δεν την άκουγα να μιλάει, τώρα έπιανα με τα δάχτυλα μου το πρόσωπο μου και δεν μπορούσα να καταλάβω διαφορά από τις πλάκες του δρόμου. Μία μία, οι αισθήσεις μου με εγκατέλειπαν-ίσως να ήταν καλύτερα έτσι.
 ~ Η γεύση φάνηκε να αντιστέκεται λίγο παραπάνω. Έκλεισα τα μάτια να την απομονώσω, προσπάθησα να επικεντρωθώ στη γεύση που είχε το στόμα της. Δεν τα κατάφερα για πολλή ώρα-άλλωστε η γεύση που είχε το στόμα της είχε αλλάξει πολύ τις τελευταίες μέρες-χρόνια. Σαν μπύρα που είχε ξεθυμάνει και μείνει στον ήλιο, ένα γαμημένο κάτουρο, αυτό είχε μείνει να θυμίζει τη γεύση της. Πέρασα τη γλώσσα μου στα τοιχώματα από το στόμα-αίμα. Το στόμα μου ήταν γεμάτο αίμα, σαν να είχα κάνει γαργάρα με βίδες. Σκέφτηκα πώς ήταν αρκετά ταιριαστό, κάτουρο πάνω σε πληγές, προσπάθησα να γελάσω και μου γύρισε στον ίδιο σιχαμένο, ασθματικό βήχα, έφτυσα ακριβώς δίπλα μου μια γενναία ποσότητα από αίμα. Δεν είχε νόημα. Η μόνη γεύση που μπορούσα να έχω πια ήταν η γεύση που έχουν τα πράγματα όταν πεθαίνουν.
 ~ Έκλεισα τα μάτια και σκέφτηκα εκείνη την ταινία με τον Τζώνυ και το όπλο του. Πώς ακόμα κι όταν όλα τα άλλα αποφασίσουν να σε αφήσουν, το γαμήδι το μυαλό σου θα συνεχίσει να λειτουργεί-είμαι εξαιρετικά σίγουρος ότι το δικό μου είναι το πιο γαμήδι από όλα τα μυαλά αυτού του κόσμου. Ακούμπησα το κεφάλι μου πίσω στο τοιχάκι και θυμήθηκα το μισοσκόταδο στο δωμάτιο της, πόσες ώρες πήγαιναν από τότε που ξύπνησα εκεί; Ξύπνησα με το βλέμμα της καρφωμένο στις κόγχες μου, η παλάμη της να ψάχνει ανάμεσα σε συρματοπλέγματα και ναρκοπέδια για να με βρει, ξύπνησα σε κώμα, αυτό ήταν. Είχα ξυπνήσει από τη ζωή, από αυτό το πράγμα που μέχρι εκείνη την ώρα προσπαθούσε να είναι ζωή και δεν τα κατάφερνε, σε ένα κώμα. Κρυμμένος από όλο τον κόσμο μέσα στο δωμάτιο της, με τα ρούχα μου να αγνοούνται και το επιδαπέδιο φωτιστικό σωριασμένο στο πάτωμα-μπορεί και σπασμένο. Την κράτησα ξαπλωμένη σε εκείνο το κρεβάτι όσο περισσότερο μπορούσα, αμίλητοι, να κοιταζόμαστε, με τα χέρια μας ο ένας στο πρόσωπο του άλλου. Τρέχαμε τα χιλιόμετρα με ματωμένα πόδια και γελάγαμε σαν υστερικοί με τον πόνο μας, ευτυχισμένοι μόνο και μόνο που μπορούσαμε να νιώθουμε το οτιδήποτε και το παραμικρό. Την κράτησα σε εκείνο το κρεβάτι όσο περισσότερο μπορούσα, κρυμμένοι από όλο τον κόσμο και την ίδια στιγμή με όλο τον κόσμο μέσα στα χέρια μας, την κράτησα όσο μπόρεσα και μετά δεν την ξαναείδα ποτέ, λες και την κατάπιε το παλιό πάτωμα όταν σηκώθηκε.
 ~ Πάτησα το rewind, έπρεπε να φύγω από το δωμάτιο της, δεν μπορούσα να πεθάνω στο μοναδικό μέρος που είχα νιώσει ζωντανός εδώ και –ποιος ξέρει- πόσο καιρό, έτρεξα την ταινία κάπου αλλού και όπου και να πήγαινα έπεφτα πάνω στο βλέμμα της. Είχα ένα τεράστιο σελιλόιντ μέσα στο κεφάλι μου, μια τεραστίου μήκους μαγνητική ταινία και όπου και να άφηνα την κεφαλή, εμφανίζονταν εκείνα τα κλεμμένα από λεοπάρδαλη μάτια, να ανοίγουν τρύπες στο πίσω μέρος του κρανίου μου. Να με κοιτάζουν κάνοντας κύκλους γύρω μου, αλλάζοντας χρώματα, καλειδοσκοπικά, από καφέ σε πράσινο και πίσω, να θολώνουν πίσω από κανελιά αλκοολούχα διαλύματα, να νετάρουν μέσα σε ημιφωτισμένα μπαράκια και γκρίζες λεωφόρους, να καίνε, να καίνε, να καίνε σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, να μη βαριούνται, να μη φλυαρούν. Κατάπια λίγο αίμα ακόμα και περίμενα.

~

~ Πίστη...έχε πίστη για μένα.

Την έχασα εδώ και καιρό σε ένα μέρος που δε θα έπρεπε να είμαι.

Καρδιά...φύλαξε την καρδιά σου για μένα.

Είναι το μοναδικό μέρος που είχα ποτέ όλα όσα χρειάστηκα.
 ~ Περίμενα...τι, αλήθεια; Εκείνη δε θα κατέβαινε ποτέ ξανά για μένα, και κάπου λίγο πιο μακριά μια φίλη με περίμενε να γυρίσω-δεν έπρεπε να γυρίσω κάτι που να με θυμίζει; Αυτό το τελευταίο ήταν το πιο δύσκολο απ’όλα, δεν υπήρχε σχεδόν τίποτα να με θυμίζει εκείνη τη στιγμή. Ανοιγόκλεισα τα μάτια, πέτυχα κάτι τυχαία σπίτια που δε μου θύμιζαν τίποτα, ξεροκατάπια. Το στόμα μου είχε στεγνώσει, η υγρασία με τρύπαγε μέσα-έξω και με μούλιαζε σαν πατσαβούρι μέσα σε λεκάνη. Η αίσθηση της όρασης με είχε ήδη αφήσει κι αυτή, εδώ και μερικά λεπτά δεν ήξερα τι βλέπω πραγματικά και τι φαντάζομαι, δεν ήξερα πού είμαι, δεν ήξερα τι μπορώ να νιώσω και τι όχι. Σήκωσα στιγμιαία το αριστερό μου χέρι και το βρήκα λερωμένο ψηλά στο μανίκι, λες και κάτι το πιτσίλαγε τόση ώρα. Χοντρές κόκκινες στάλες λέκιαζαν το μπουφάν μου-και όταν έκαναν να στάξουν στο πλακόστρωτο, διαλυόντουσαν μέσα του, σαν να τις απορροφούσε.
 ~ Ένα μικρό κυματάκι παγωμένου αέρα έσκασε πάνω στα μούτρα μου. Ο Γενάρης στη Θεσσαλονίκη κατέβαινε από το βουνό με τις μπάντες-και δεν είχε καμία διάθεση να ρωτήσει αν κάποιος χαμουτζής είχε απλώσει την αρίδα του εκεί πέρα, θα κατέβαινε και δεν τον ένοιαζε φράγκο. Έτρεμα σαν το ψάρι πεταμένος πάνω στις πλάκες, αλλά προσπαθούσα να θυμηθώ τη διαφορά με το τρέμουλο που είχα την πρώτη φορά που με φίλησε, που τα γόνατα μου παίζανε κλακέτες κι εγώ ένιωθα 40 βαθμούς θερμοκρασία, έκαιγε λάβα μέσα στις αρτηρίες μου κι εκείνη μου ψιθύριζε «σταμάτα να τρέμεις» γιατί νόμιζε πως κρύωνα κι εγώ της έλεγα «φταις εσύ που τρέμω» και γελούσε-δεν ξέρω αν κατάλαβε ποτέ ότι το εννοούσα. Τώρα είχα πάρει να παγώνω σε νεκρική ακαμψία, λεπτό με το λεπτό σταμάταγε και το τρέμουλο. Πόσες φορές, άραγε, προσευχήθηκα να χαθώ στο δρόμο;

~

~ Τι θα κάνουμε όταν σβήσουν τα φώτα;

Χωρίς εκείνη, να μας οδηγήσει στη Zion;

Τι θα κάνουμε όταν τα ποτάμια πλημμυρίσουν;

Εκτός από το να τρέμουμε ασταμάτητα;
 ~ Ψηλά είναι ο δρόμος, αλλά τα μάτια μας είναι πάνω στο χώμα.

Κι εσύ είσαι το Φως και ο Δρόμος, που οι άλλοι μόνο θα διαβάσουν γι’αυτά.

Προσεύχομαι μόνο ο ουρανός να ξέρει πότε να σε σηκώσει εκεί πάνω.-
...φτάνει τόσο, πρέπει να πας σπίτι.
 ** Είναι καιρός πια, είναι ο καιρός μου πια.
** Δώσε μου, δώσε μου τα φτερά μου.

~
~ Τσάμπα ξοδεμένος πήγες μαλάκα μου. Μια θάλασσα να υποφέρεις μέσα της, θα υποφέρω μέσα στη θάλασσα της, θα πέφτω από τον ατελείωτο ουρανό της αλλά δε θα κλάψω ποτέ πια ποτέ πια θα περπατήσω μακριά και θα γελάω δυνατά για να τη θυμάμαι πάντοτε και να αναρωτιέμαι γιατί, θα σε θυμάμαι πάντοτε πριν από τα αίματα όσο αντέχουν οι πεθαμένοι να ονειρεύονται θα σε θυμάμαι πες με ό,τι θέλεις αλλά δε θα πεθάνω για κανέναν πια όπως τότε που πίστευα όπως τότε που ήλπιζα ακόμα και που δεν υπήρχε σωστός τρόπος για να αγαπάς και να μισείς, πήγες τσάμπα ξοδεμένος, κι αν βρεθείς ξανά στο δρόμο μου θα υποφέρεις όπως κανένας άλλος άνθρωπος πιο πριν, το κατάλαβες γαμώ τη ζωή μου; Γιατί δεν έχουν εξημερωθεί ακόμα τα τέρατα σ’αυτόν εδώ τον κόσμο, για να τους μιλήσεις για σένα και για εκείνη. Γιατί εκείνη ψάρεψε τον παράδεισο και τον έριξε πίσω στον κόσμο, χωρίς να ξέρει. Και γιατί δε θα πενθήσω για σένα ρε κορόιδο, ποτέ πια, ποτέ πια, ποτέ πια.
 ~ Ανακάθισα πάνω στις πλάκες κι εκείνη τη στιγμή κατάλαβα. Έτρεχε αίμα από κάπου χαμηλά στην κοιλιά μου, κάποιο παλιό σκίσιμο που είχε ανοίξει ξανά, ποιος ξέρει. Έσφιξα τα δόντια, προσπάθησα να κρατηθώ ξύπνιος για έστω πέντε λεπτά ακόμα, να αποχαιρετιστούμε-χωρίς να έχουμε τίποτα να πούμε όμως. Πήγε γυρεύοντας και δεν υπήρχε σχεδόν τίποτα άδικο στο να πεθάνει, σχεδόν όλα ήταν σωστά, σχεδόν έτσι θα συνέβαινε κάποια στιγμή. Πόσες φορές να τον μπάλωνα ακόμα; Και πόσο ακόμα θα τον κουβάλαγα μαζί μου, με βάραινε το καθίκι! Είχε αρχίσει και φαινόταν άσχημα, δεν μπορούσα να τον ράβω κάθε φορά που ξηλωνόταν, έτρεχε μαύρο, ξεραμένο αίμα από τις παλιές ραφές και ήθελε πλύσιμο κάθε τόσο, δεν μπορούσα να το κάνω ο ίδιος, και δεν μπορούσα να βάλω κανέναν άλλο να το κάνει πια. Πίσω από τα κλειστά μάτια μου ήρθε για τελευταία φορά η εικόνα της σαν σκέψη στο παρόν-γιατί θα έμενε κι εκείνη, μοιραία πίσω, μαζί με δαύτον. Χαμογέλασε, μπουκώνοντας λίγο αψέντι από ένα κοντό ποτήρι, μισόκλεισε τα μάτια με εκείνο το ύφος που έκανε την Grace Kelly να πετάει, κλαίγοντας, τις πλαστελίνες της στο πάτωμα του νηπιαγωγείου και με ρώτησε «γιατί δε μένω εδώ». Δεν ήξερα τι να της απαντήσω-ήταν η μοναδική φορά που δεν ήξερα. Αρκέστηκα να της απαντήσω με την ίδια ερώτηση, σαν να ήταν αυτονόητο ότι θα έπρεπε να έχει δίκιο. «Γιατί δε μένω εδώ;»
 ** Δεν την ξαναείδα ζωντανή από τότε.
~
 ~ Άνοιξα τα μάτια μου μετά από ένα ακαθόριστο τμήμα χρόνου. Έβγαλα τα χέρια από τις τσέπες του wannabe δερμάτινου μπουφάν και γύρισα το κεφάλι προς τα πίσω. Έκλεισα το σταυρό της εκκλησίας ανάμεσα σε δείκτη και αντίχειρα και, αφού τον ξήλωσα από τον τρούλο, τον έμπηξα με δύναμη στις πλάκες ανάμεσα από τα πόδια μου. Σηκώθηκα προσεκτικά, μη σπάσω τίποτα από τα φρεσκοβαμμένα και αφού έκανα δύο αφηρημένα, ακαθόριστα βήματα προς την ανηφόρα, γύρισα προς τα πίσω. Δεν ένιωθα κρύο, αν και ήμουν εντελώς γυμνός. Ξαφνικά όμως σκέφτηκα τους μπάτσους και την προσβολή της δημόσιας αιδούς-δεν είχα καμία όρεξη να τη βγάλω νεογέννητος σε κανένα συμπρωτεουσιάνικο κρατητήριο. Γι’αυτό πλησίασα εκείνο το πεσμένο κουφάρι πίσω μου, έσκυψα αργά και του έβγαλα μπουφάν, μπλούζα, παντελόνι και παπούτσια. Τα φόρεσα βιαστικά. Ο αέρας που κατέβαινε από την ανηφόρα δυνάμωνε, το παλικαράκι είχε πάρει να μελανιάζει, τα χείλη του κιτρίνισαν ακαριαία, ήμασταν για να φεύγουμε-έτσι γενικά. Γονάτισα ακουμπώντας στο ένα μου πόδι, τον φίλησα όσο πιο απαλά μπορούσα στο μέτωπο, κι ύστερα σηκώθηκα απότομα και τον κλώτσησα στη μούρη όσο πιο δυνατά με κράταγαν τα πόδια μου. Γύρισα την πλάτη κι έφυγα όσο ακόμα ακουγόταν ο μαλακός γδούπος από το σώμα που σωριαζόταν στον πεζόδρομο, ο σταυρός της εκκλησίας ακόμα φυτεμένος ανάμεσα στα γόνατα του.
 ~ Έφτασα στο σπίτι αρκετές ώρες μετά, κοιτάχτηκα πολλές φορές στον καθρέφτη να βεβαιωθώ ότι όντως του έμοιαζα και ότι θα μου άνοιγε. Φαγάμε κάτι στα γρήγορα, χώθηκα στο μπάνιο και ξανακοίταξα τα μούτρα μου. Σπάγανε απροσδιόριστα σε γκριμάτσες πόνου, γιατί χαμηλά εκεί στην κοιλιά μου, είχα πάρει μαζί κι εκείνο το σκίσιμο που έσταζε αίμα, σαν απομνημόνευμα από μάχη, σαν ανάμνηση φυλάκισης. Ξάπλωσα στο κρεβάτι διπλωμένος από τον αφόρητο πόνο, δεν είχα κάνει τίποτα αρκετά καλό ώστε να μπορώ να δικαιούμαι να πεθάνω ξέγνοιαστα-και έτσι ακριβώς έγινε. Μια φίλη καθόταν δίπλα σε εκείνο το κρεβάτι, ο φόβος τεράστιος στα μάτια της, κι εγώ να προσπαθώ να ξεράσω μια πρόταση, να της πω να βρει ένα γαμημένο φτυάρι να με φυτέψει στον κήπο γιατί δεν είμαι εγώ αυτός που γύρισα στο σπίτι της και εκείνη μπερδεύτηκε και μου άνοιξε, ότι εγώ μάλλον δεν υπάρχω πια και ίσως πάλι δεν υπάρξω και ποτέ πια.
 ~ Ότι ξεμείναμε ταπί και το αμπαριάσαμε το μαγαζί, δεν πήγαινε η δουλειά έτσι, τα αφήσαμε όλα σύξυλα, όνειρα και πραγματικότητες, μισοτελειωμένα και ρημάδια, μήπως και μπορέσουμε να μην τα κουβαλάμε μέσα σε όλη την πλαστικούρα και φαινόμαστε παράταιροι μέσα στη φυλακή, μήπως μπορέσουμε να τη δούμε λίγο αλλιώς, πουλιά πάνω στο σύρμα και πλιάτσικο στη ζωή, ό,τι πάρουμε δικέ μου, μήπως μπορέσουμε να σταματήσουμε τον ήλιο πια, τις σκέψεις μας πια, μήπως ηρεμήσουμε πια, γαμώ τη ζωή μου.
 ~ Ότι με άφησα να σαπίσω σε εκείνο τον πεζόδρομο και τώρα την έχω πέσει κάπου αλλού, κάπως αλλιώς. Με κάτι παλιά σκισίματα να ανοίγουν κάτι αδέσποτα βράδια και να με τσακίζουν σαν καλαμάκι-ανάμνηση περασμένης ζωής, όνειρα-χαρακιές, σκουλαρίκια με εξώφυλλα δίσκων και κόκκινα φώτα. Δεν κατάφερα να της πω τίποτα από όλα αυτά-τότε. Μου έκλεισε τα μάτια-για να κοιμηθώ, είπε. Και με άφησε ξένο, μέσα σε έναν ξένο γαμημένο άνθρωπο.
* Καλό ψόφο και καλή ζωή, μούλε.
Πηγή : http://nhologio.blogspot.com/ .- Φωτογραφίες επιλογή :  Σ.Ν.Σ.-


**

~** Είμαι 9 μηνών και 12 ημερών μωρό και είμαι Παναθηναϊκός !  :

~ http://www.youtube.com/watch?v=NrcqPod7h_k  ,




*****  Αναρτήσεις ... ~ ΜΗΝΑΣ ΙΟΥΝΙΟΣ 2011 :

** http://arfara-messinia-stamos-stamos.blogspot.com/2011/06/1-2011.html  , Στο Διάβα μιάς μέρας 1 Ιουνίου 2011 .- (66).-
** http://stamos-stamoskalsnsblogspotcom.blogspot.com/2011/06/262011.html  , Η Καθημερινή μας Ενημέρωση Σχολιάζοντας τα Ασχολίαστα 2/6/2011 .- (49).-
~** http://stamos-stamoskalsnsblogspotcom.blogspot.com/2011/06/3-2011.html  , Έργα κατασκευής Νέας Ε.Ο. Καλαμάτας -Τρίπολης Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011 , Δείτε σχετικά βίντεο : .-
** http://arfara-messinia-stamos-stamos.blogspot.com/2011/06/3-2011.html  , Στο αγιάζι της ενημέρωσης Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011 .-
** http://stamos-stamoskalsnsblogspotcom.blogspot.com/2011/06/4-5-2011.html  , Αυτό το Σαββατο-Κύριακο 4 και 5 Ιουνίου 2011 .-
~** http://arfara-messinia-stamos-stamos.blogspot.com/2011/06/6-2011.html  , Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011 Ενημέρωση και Σχόλια .
~** http://arfara-messinia-stamos-stamos.blogspot.com/2011/06/6-2011_06.html  , Στο αγιάζι της ενημέρωσης Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011 .- (67).-
~** http://stamos-stamoskalsnsblogspotcom.blogspot.com/2011/06/7-2011.html  , Στο αγιάζι της Ενημέρωσης Τρίτη 7 Ιουνιου 2011 .(49).-
~** http://arfara-messinia-stamos-stamos.blogspot.com/2011/06/862011.html  , Γράφοντας και αντιγράφοντας ...σας παρουσιάζουμε ... 8/6/2011 .-
~** http://arfara-messinia-stamos-stamos.blogspot.com/2011/06/blog-post.html  , Αθλητικές αναφορές...ειδήσεις ...ενημερώσης .-
~** http://stamos-stamoskalsnsblogspotcom.blogspot.com/2011/06/8-9-2011.html  , Στο αγιάζι της Ενημέρωσης Τετάρτη 8 και Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011 .-
~** http://arfara-messinia-stamos-stamos.blogspot.com/2011/06/10-2011.html  , Στο Αγιάζι της Ενημέρωσης Παρασκεύη 10 Ιουνίου 2011 .-
~** http://stamos-stamoskalsnsblogspotcom.blogspot.com/2011/06/11-12-2011.html  , Ενημέρωση Σαββατο-Κύριακο 11 και 12 Ιουνίου 2011 .-
~** http://vlasiosarfara.blogspot.com/2011/06/14-2011.html  , Στο αγιάζι της Ενημέρωσης Τρίτη 14 Ιουνίου 2011 .-
~** http://stamos-stamoskalsnsblogspotcom.blogspot.com/2011/06/14-2011.html  , Εκδηλώσεις Νηπιαγωγείου Βαλύρας Μεσσηνίας 14 Ιουνίου 2011 .-
** http://arfara-kalamata-greece.blogspot.com/2011/06/blog-post.html  , Εκδηλώσεις στο Νηπιαγωγείο Βαλύρας Ν. Μεσσηνίας .-
~** http://hamomilaki.blogspot.com/2011/06/kindergarten-valira-messinia.html  . ΤΟ ΧΑΜΟΜΗΛΑΚΙ ΜΑΣ .-
~** http://vlasiosarfara.blogspot.com/2011/06/15-2011.html  , 15/6/2011 .-
~** http://vlasiosarfara.blogspot.com/2011/06/15-2011.html   , Στο αγιάζι της Ενημέρωσης Τετάρτη 15 Ιουνίου 2011 .-
~ ~** ** http://arfara-messinia-stamos.blogspot.com/2011/06/blog-post.html  , Ένα δυήμερο στην Ελληνική Φύση από Καλαμάτα στο Καρπενήσι του Ν. Ευρυτανίας
~** http://snsarfara.blogspot.com/2011/06/15-2011.html  , Ενημερώσεις Τετάρτη 15 Ιουνίου 2011 .-
~** http://vlasiosarfara.blogspot.com/2011/06/18-19-2011.html  , Ενημέρρωση Σαββατο -Κυριακή 18 και 19 Ιουνίου 2011 .-
~** http://stamos-dynami.blogspot.com/2011/06/blog-post.html  , Ένα ταξίδι μέσα στην καθημερνότητα 20 Ιουνίου 2011 .-
~**   http://dimmetoparfara.blogspot.com/2011/06/blog-post.html  , Ελληνική Φύση - Εκδρομές 21 Ιουνίου 2011 .-
~** http://snsarfara-stamos-dynami.blogspot.com/2011/06/blog-post.html  , Ένα ταξίδι μέσα στην καθημερινότητα , 21 Ιουνίου 2011 .-
~** http://snsstamoskal.blogspot.com/2011/06/blog-post.html  , Περιοχές Αρφαρών του σήμερα 23 Ιουνίου 2011 .-
~** http://arfara-messinias-stamos.blogspot.com/2011/06/25-26-2011.html  , Ένα ταξίδι καθημερινότητας Σαββατοκύριακο 25 και 26 Ιουνίου 2011 .-
~** http://arfara-messinias-stamos-2010.blogspot.com/2011/06/blog-post.html  , Στο αγιάζι της ενημέρωσης 27/6/2011 .-
~** http://arfara-messinia-stamos.blogspot.com/2011/06/blog-post_28.html  ,,, Τρίτη, 28 Ιουνίου 2011 ., Ένα ταξίδι στην καθημερινότητα .-
~** http://arfara-kalamata-greece.blogspot.com/2011/06/2011.html  , Υγεία για όλους Ιούνιος 2011 .-
~** http://arfara-kalamata-greece.blogspot.com/2011/06/2011_29.html  , Σκήτες του Αγίου Όρους 2011 Τετάρτη , 29 Ιουνίου 2011 .-
~** http://snsarfara.blogspot.com/2011/06/29-2011.html  , Τετάρτη, 29 Ιουνίου 2011 , Στο αγιάζι της ενημέρωσης Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011 .-
~** http://stamos-dynami.blogspot.com/2011/06/30-2011.html  , Στην καθημερινότητα της Πέμπτης 30 Ιουνίου 2011 .-

***Δογματικοί αριστεροί. Δογματικοί χριστιανοί. Δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. :
Αναπαραγωγή βίντεο  :


 Ιουλίου 2, 2011 at 11:21
Ετικέτες: πίστη, πολιτική, σκέψεις, Αριστερά, Χριστιανισμός, απόψεις
Κατηγορίες: Αταξινόμητα
URL: http://wp.me/p1gfFD-do
~  Αριστεροί που εναντιώνονται δογματικά στη θρησκευτική πίστη. Μπορώ σε έναν βαθμό να τους δικαιολογήσω, γιατί ίσως να γνώρισαν εσφαλμένες και μοιρολατρικές μορφές της θρησκείας. Όμως, πόσο μου τη "δίνουν" όταν, εγκλωβισμένοι στην "ορθοδοξία" τους, δεν δέχονται να ερευνήσουν καν τις περιπτώσεις όπου η πίστη οδηγεί σε ριζοσπαστικές αντιλήψεις και σε αγωνιστικές μορφές δράσης.
 Χριστιανοί που εναντιώνονται δογματικά στην αριστερή πολιτική αντίληψη. Μπορώ σε έναν βαθμό να τους δικαιολογήσω, γιατί ίσως γνώρισαν δογματική εναντίωση στην πίστη από μορφές της αριστεράς, και εσφαλμένες-καταπιεστικές εφαρμογές του Κομμουνισμού. Όμως, πόσο μου τη "δίνουν" όταν, εγκλωβισμένοι στην "πνευματικότητά" τους, δεν δέχονται να ερευνήσουν καν τις περιπτώσεις όπου τα οράματα του χριστιανισμού για ελευθερία, δικαιοσύνη, αδερφοσύνη ταυτίζονται με αυτά της αριστεράς.
 Δογματικοί αριστεροί. Δογματικοί χριστιανοί. Δυο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Δεν είναι παντού έτσι
~ Κι όμως. Δεν είναι παντού έτσι. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Νοτίου Αμερικής. Εκεί, χριστιανοί αγωνίζονται μαζί με αριστερούς, ενάντια στη καταπίεση και στην εξαθλίωση. Σύμφωνα με τον καθηγητή Πάμπλο Ρικάρντ: "οι Μαρξιστικές δυνάμεις έχουν ξεπεράσει τον παραδοσιακό ελιτισμό τους και σήμερα δέχονται ως γεγονός την ταυτότητα του λαού, με τη θρησκευτική, ηθική, πολιτιστική, εθνική και φιλοσοφική της διάσταση". Αλλά και χριστιανοί της Θεολογίας της Απελευθέρωσης, εδώ και δεκαετίες συνεργάζονται με τους αριστερούς είτε για να οργανώσουν συνδικάτα όπως έκανε ο επίσκοπος Σαμουέλ Ρουίς στο Μεξικό, είτε ακόμα και συμμετέχοντας σε επαναστατικά κινήματα, όπως συμμετείχε ο ιερέας Ερνέστο Καρδενάλ ως Υπουργός Πολιτισμού της Νικαράγουα, στην επαναστατική κυβέρνηση των Σαντινίστας. Αυτή η παράδοση της Νότιας Αμερικής, σήμερα έχει ως αποτέλεσμα, αριστεροί ηγέτες όπως ο Ούγκο Τσάβες και ο Ραφαέλ Κορέα, να μην ντρέπονται να δηλώσουν πιστοί και χριστιανοί, αλλά και πολλοί χριστιανοί κληρικοί και λαϊκοί, να μην διστάζουν να δηλώσουν αριστεροί και κομμουνιστές.
 "Ο Ιησούς, ήταν μαζί μου σε δύσκολους καιρούς, και σε κρίσιμες στιγμές. Λοιπόν, ο Ιησούς Χριστός είναι αναμφίβολα μια ιστορική προσωπικότητα –ήταν κάποιος που επαναστάτησε, ένας αντιιμπεριαλιστής. Αντιμετώπισε την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.... Επειδή ποιος μπορεί να πιστέψει πως ο Ιησούς ήταν καπιταλιστής; Όχι. Ο Ιούδας ήταν ο καπιταλιστής, που πήρε τα νομίσματα! Ο Χριστός ήταν επαναστάτης. Αντιμετώπισε τις θρησκευτικές ιεραρχίες. Αντιμετώπισε την οικονομική δύναμη της εποχής του. Προτίμησε τον θάνατο υπερασπίζοντας των ανθρωπιστικά ιδεώδη του, με τα οποία προώθησε την αλλαγή.... Αυτός είναι ο δικός μας Ιησούς Χριστός."
–Ούγκο Τσάβες, πρόεδρος της Βενεζουέλας
 “Η συνεργασία με τον επαναστατημένο λαό, είναι αγάπη και πίστη στο λαό, που βοηθημένος από την εκκλησία στον αγώνα του κατά της αδικίας, αποκτάει εμπιστοσύνη στη θρησκεία του. Πρέπει πρώτα να υπακούμε στη θέληση του λαού, γιατί αυτή είναι η θέληση του Θεού, κι όχι σε εκείνη της συνεργαζόμενης με τους δικτάτορες εκκλησίας”
–Χουάν Ερνάντες Πίκο, ιερέας από την Νικαράγουα
 Το παρακάτω βίντεο, είναι από την Ιταλία. Mετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο π. Αντρέα Γκάλλο μαζί με τους πιστούς τραγουδούν το "Bella Ciao" μέσα στην εκκλησία. Ο π. Αντρέα είναι γνωστός για τη δράση του υπέρ των καταπιεσμένων, τη στήριξή του στο κίνημα των Ζαπατίστας, στους μετανάστες, στους Παλαιστίνιους κ.λπ.

 ~** Είμαι  εννέα  9 μηνών   και  δώδεκα  12  ημερών  και έχω αρχίσει εδώ και καιρό να μπουσουλάω , βιάζομαι να περπατήσω πρίν καλά χρονιάσω !  :

*   http://www.youtube.com/watch?v=OsIX0_EZGXw



~** Γάτα με γατόπουλα ! :
**  http://www.youtube.com/watch?v=kJjJ5t53p-M



**